Ζακόμπ, Μαξ

Ζακόμπ Μαξ. Γάλλος συγγραφέας και ζωγράφος, εβραϊκής καταγωγής (Κεμπέρ 1876 - στρατόπεδο συγκέντρωσης Ντρανσί 1944). Ανήκε στους κύκλους των καλλιτεχνών και ποιητών που σύχναζαν στη Μονμάρτη. Στο λογοτεχνικό του έργο, που το διακρίνει το προσωπικό στοιχείο, συνδυάζει την ανησυχία, το χιούμορ και το μυστικισμό. Έγραψε δράματα, ποιήματα, πεζά και μυθιστορήματα, ενώ παράλληλα φιλοτέχνησε πολλές υδατογραφίες, στις οποίες παρουσιάζει εικόνες από το Παρίσι και τη ζωή του θεάτρου. Ήταν φίλος του Πικάσο και του Μοντιλιάνι. Από το 1921 αποχώρησε από τη λογοτεχνική και πνευματική ζωή και έζησε μόνος, ώσπου τον συνέλαβαν οι ναζί και τον μετέφεραν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ντρανσί, όπου και πέθανε. Τα σπουδαιότερα από τα έργα του είναι "Το κεντρικό εργαστήρι" (ποιητική συλλογή), "Η υπεράσπιση του ταρτούφου" (αυτοβιογραφία), "Χωνί ζαριών" κ.ά.