Αστυγραφία/ Urbanography

Η έκθεση Αστυγραφία ενορχηστρώνει αναπαραστάσεις της πόλης στην ελληνική τέχνη κατά τις δεκαετίες 1950, 1960 και 1970 με την πρόθεση να αναδείξει διαφορετικές εκδοχές του αστικού βιώματος. Περιλαμβάνει συνολικά 211 έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, εγκαταστάσεις, φωτογραφίες και αποσπάσματα από κινηματογραφικές ταινίες. Οι εικαστικές δημιουργίες εκτίθενται μαζί με ταινίες του δημοφιλούς ελληνικού κινηματογράφου και απόπειρες κριτικού ρεαλισμού, με στόχο να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο συνομιλίας ανάμεσα στις τέχνες.

[…] Η βιωματική λειτουργία της τέχνης είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που θέτει η Αστυγραφία, τόσο για του ίδιους τους δημιουργούς όσο και για τη συσχέτιση των εκθέσεων με το κοινό. Οι καλλιτέχνες ερμηνεύουν την πόλη όχι μόνο ως δομημένο περιβάλλον που τους εμπεριέχει, αλλά και ως καθημερινό βίωμα, ένα πλαίσιο με το οποίο έρχονται αντιμέτωποι, είτε με όρους αναγνώρισης, ασφάλειας και αποδοχής είτε με όρους ανίχνευσης, διαπραγμάτευσης και σύγκρουσης. Γι΄αυτόν το λόγο και η σύλληψη της έκθεσης αντιμετωπίζει την πόλη ως εμπειρία, εξετάζει την αστικοποίηση, την ανοικοδόμηση και τη μετανάστευση στο πλαίσιο των ραγδαίων αλλαγών που συνέβησαν μεταπολεμικά στην ελληνική κοινωνία. Παρακολουθεί τη ριζική μεταβολή του αστικού τοπίου με την αντιπαροχή και τη σταδιακή εξαφάνιση της μονοκατοικίας, καθώς η κλίμακα, ο ορίζοντας και το κάδρο μετασχηματίζονται με την ανέγερση πολυκατοικιών και σύγχρονων εμπορικών καταστημάτων, τη διάνοιξη δρόμων, τη δημιουργία πλατειών, την πύκνωση της κυκλοφορίας ανθρώπων και οχημάτων. Οι οικιστικές και πληθυσμιακές μεταβολές διαμορφώνουν καινούργιες δυναμικές ανάμεσα στο μητροπολιτικό κέντρο, τη συνοικία, το προάστιο, τις προσφυγικές γειτονιές, την εκτός σχεδίου αυθαίρετη δόμηση. Ενώ το μέσο βιοτικό επίπεδο βελτιώνεται εντυπωσιακά, ταυτόχρονα εμφανίζονται νέοι κοινωνικοί διαχωρισμοί και αποκλεισμοί…»