Ελευθέριος Δ. Βερυβάκης

Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί ουσιαστικά βιογραφία του Ελευθέριου Βερυβάκη, αλλά περισσότερο είναι «παρουσία» του ιδίου στον Δημόσιο Βίο, αλλά και αγωνιστικό παρών μιας συνειδητοποιημένης προσωπικότητας πολιτικά, κοινωνικά και πατριωτικά.

Με τα κείμενα και τις απόψεις του, που διατυπώνονται σ’ αυτά, ο Ελευθέριος Βερυβάκης δίνει το παρών και τοποθετείται για όλα τα ζητήματα που αφορούν τον τόπο, τις περισσότερες φορές με ευθυκρισία, εντιμότητα, πατριωτισμό, ενδιαφέρον και αγάπη για τον απλό πολίτη, τον Έλληνα, τον Ευρωπαίο, γενικά τον άνθρωπο.

Γνώστης των θεμάτων που πραγματεύεται, με αυξημένη αντανακλαστική ευπάθεια και ευαισθησία για όσα τεκταίνονται και με δημιουργική φαντασία, καταθέτει τις απόψεις του για θέματα Δημοκρατίας, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Εθνικών Ζητημάτων, αλλά και προβλημάτων Κοινωνικής Δικαιοσύνης, βελτίωσης της ζωής και των συνθηκών των απλών ανθρώπων. Η ανθρώπινη ευαισθησία για τον απλό Έλληνα πολίτη δεν εμποδίζει τον «πολιτικό» Βερυβάκη να παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσοχή τις διεθνείς εξελίξεις και κατά συνέπεια τις επιπτώσεις στη χώρα μας, γι’ αυτό προτρέπει, προτείνει, συμβουλεύει και δρα πολιτικά με ρεαλισμό και πραγματιστική οξυδέρκεια.

Ο πραγματισμός του όμως δεν τον «παρέσυρε» να μεταβληθεί σε έναν στυγνό τεχνοκράτη της πολιτικής, ούτε του αλλοτρίωσε την προσωπικότητα ώστε να απωλέσει τα στοιχεία που πρέπει να χαρακτηρίζουν έναν πραγματικό ταγό και διαχειριστή των ζητημάτων του Λαού. Η εντιμότητα, η αρετή, η σωφροσύνη υπήρξαν πάντα οι τηλαυγείς φάροι της πολιτικής του πορείας.

Και ακόμη η προβλεπτικότητα για τα μελλούμενα τον καθιστούσαν πολλές φορές «προφητικό».

Πιστός και πολλές φορές αμετάθετος, αλλά και μαχητικός, διεκδικούσε με ευπρέπεια αλλά και επιμονή και υπομονή όσα πίστευε χάριν του Λαού, της Πατρίδας και των Ιδεών που, ως «αφιερωμένος» στον σκοπό της σημασίας της πολιτικής, υπηρετούσε. Πίστευε και το αποδείκνυε στην πράξη με το βίωμά του, και το παράδειγμά του, στην πεμπτουσία της ζωής, την πολιτική, όπως την είχε διακηρύξει ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο «Γέρος της Δημοκρατίας».

«Δεν έχω κανέναν ενδοιασμό... να πω... ότι αισθάνομαι, ότι... (η) γενιά με τους τρεις αγώνες, με τον πρώτο Ανένδοτο, τον δεύτερο Ανένδοτο και τον αγώνα κατά της δικτατορίας, δικαιούται να θεωρεί ότι είναι η γενιά της δημοκρατίας».

«Προτιμώ να παλεύω και ακόμη και να πέφτω για τις “θέσεις” μου. Για τις τελευταίες “πολεμώ” από οποιαδήποτε θέση».
Ελευθέριος Βερυβάκης

«Στη Δημοκρατία το ανώτερο στάδιο του πολίτη είναι ο πολίτης της αντίστασης κατά της βίας και της τυραννίας. Ο αληθινά ελεύθερος πολίτης.»
Το ανώτερο στάδιο της αντίστασης στην τυραννία και την παράνομη βία είναι ο στρατιώτης του δημοκρατικού νόμου».
Ελευθέριος Βερυβάκης