Γαμήλια έθιμα των βλαχοχωρίων της Πίνδου

«...Και τα τρία κείμενα αποτελούν πρωτογενείς λαογραφικές καταγραφές, δηλαδή οι συγγραφείς περιγράφουν τα έθιμα του γάμου, όπως τα έχουν γνωρίσει βιωματικά στους τόπους καταγωγής τους. Ο γάμος (και η τεκνογονία εντός αυτού) περιγράφεται ως υποχρέωση απαραίτητη για την κοινωνική καταξίωση του άνδρα και της γυναίκας. Αποτελεί επίσης ανάγκη του βίου για την έκτέλεση παραγωγικών εργασιών στο πλαίσιο του παραδοσιακού καταμερισμού της εργασίας και για την απόκτηση τέκνων, τα οποία συντρέχουν στις αγροτικές -κατά κανόνα-εργασίες και εξασφαλίζουν την φροντίδα των ηλικιωμένων γονέων. Στο κύριο μέρος των καταγραφών γίνεται περιγραφή των συνοικεσίων, δηλ. των προσώπων που μεσολαβούσαν εν κρυπτώ, για την προσέγγιση των οικογενειών (δεδομένου ότι η επιλογή συζύγου καθοριζόταν, κατά κανόνα, από την οικογένεια, τους γονείς, και όχι από τους υποψήφιους συζύγους), της μορφής της προίκας, της ανταλλαγής δαχτυλιδιών αρραβώνων (σεβάσματα) και του επίσημου αρραβώνα στην συνέχεια, όπου η είδηση αναγγέλλεται σε όλη την κοινότητα με πυροβολισμούς στον αέρα. Περιγράφεται το έθιμο της "καταδιώξεως" της νύφης από τους συγγενεις του γαμπρού κατά το επόμενο χρονικό διάστημα και οι επισκέψεις στο σπίτι της οικογένειας της νύφης από τον μνηστήρα και τους συγγενείς του και η ανταλλαγή δώρων (π.χ. δώρα του μνηστήρα προς την αρραβωνιαστικιά την Μεγάλη Πέμπτη κ.λπ.). Ακολουθεί λεπτομερής περιγραφή των πλούσιων εθιμικών εκδηλώσεων του γάμου, των σχετικών τροφών-ποτών και παράθεση των στίχων των δημοτικών τραγουδιών, που σχετίζονται με τις επιμέρους φάσεις του στην ελληνική ή τη βλαχική...».