ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΙΤΟ ΠΑΤΡΙΚΙΟ

Για μένα, που τον γνώρισα όταν ήρθα στην Ελλάδα, το 2011, ο Τίτος Πατρίκιος είναι η δύναμη του βλέμματος. Ένα βλέμμα διαπεραστικό, που έχουν όσοι ξέρουν να ανιχνεύουν τη βαθύτερη φύση αυτών που διερευνούν ένα βλέμμα βαθύ, που σφραγίζει για πάντα όσους υπηρέτησαν, όπως εκείνος, την ελευθερία της έκφρασης, την αντίσταση απέναντι στη γερμανική Κατοχή, τον αγώνα για τις αξίες και τη δημοκρατία, μέχρι το κολαστήριο της Μακρονήσου και τον Άι-Στράτη, όπου και γνώρισε, κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, τον Γιάννη Ρίτσο, ο οποίος τον έσπρωξε στο δρόμο της ποίησης: "Δε θα ξανάρθεις στο καλύβι μου αν δεν μου φέρεις ποίημα. Δεν έχεις καταλάβει ότι η ποίηση είναι η μοίρα σου;" Μα πάνω απ' όλα, είναι ένα βλέμμα καλοπροαίρετο για μένα, τον Γάλλο, αυτός που βρήκε καταφύγιο στο Παρίσι και στη Ρώμη, μέχρι το 1975.
Olivier Descotes


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

OLIVER DESCOTES, Πρόλογος
ΑΓΓΕΛΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΡΙΑΣ, Σημείωμα για την έκδοση
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΣ, Τίτος Πατρίκιος, ποιητής πολιτικός και μεταπολιτικός
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ, Η καθημερινότητα στην ποίηση του Τίτου Πατρίκιου
ΛΙΖΥ ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΥ, Ερωτικές δωρεές. Ξανασυστήνοντας τη στρατευμένη ερωτική ποίηση
ΕΛΕΝΗ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ, Ο Τίτος Πατρίκιος και η Κύπρος
ΑΛΕΞΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, Ενώπιος ενωπίω
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΟΥΤΣΟΣ, Τίτος Πατρίκιος: Από την παλαιότερη στη νεότερη ποίησή του
ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ: ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑΣ