Η ελληνική οικονομία και η απασχόληση

Στην σύγχρονη περίοδο των τεχνολογικών αναδιαρθρώσεων, οι οποίες κινούνται γύρω από τον άξονα της φιλελευθεροποίησης και της αυτονόμησης τους από τις λειτουργίες της πραγματικής οικονομίας, τα ζητήματα της εργασίας, των εργασιακών σχέσεων, των μισθών, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, της αναδιανομής του εισοδήματος, της κοινωνικής ασφάλισης, της απασχόλησης και της ανεργίας, αποτελούν μεταξύ των άλλων, τα κεντρικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής και της ελληνικής οικονομίας.
Η Έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση του 2006, επεξεργαζόμενη τις εξελίξεις αυτών των προβλημάτων, συμβάλλει στην τεκμηρίωση των θέσεων και των διεκδικήσεων της ΓΣΕΕ για την πορεία και τον προσανατολισμό της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Βέβαια, τα ευρήματα και τα συμπεράσματα που εμπεριέχονται στην Έκθεση αλλά και στις άλλες εκδόσεις του Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αποδεικνύουν ότι το ΙΝΕ αποτελεί ένα συγκροτημένο και έγκυρο επιστημονικά «εργαλείο» του συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας μας, το οποίο με την θεμελιωμένη γνώση που εισάγει στην κοινωνική δυναμική που αναπτύσσει, διεκδικεί την επίλυση των σύνθετων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν η ελληνική οικονομία και οι εργαζόμενοι.
Η Έκθεση αυτή του Ινστιτούτου Εργασίας υποστηρίζει ότι η Ελληνική Οικονομία είναι αντιμέτωπη με το μέλλον της, με την έννοια ότι οι νέες προκλήσεις και οι πιέσεις του διεθνούς ανταγωνισμού, δεν θα αποτελέσουν τον πολιορκητικό κλοιό της ελληνικής οικονομίας, στρεφόμενες στον πυρήνα της παραγωγικής διαδικασίας, στους αναδιανεμητικούς της μηχανισμούς και στην συρρίκνωση των δικαιωμάτων αλλά θα αποτελέσουν επιστημονικά πεδία ανάλυσης, προβληματισμού και διαμόρφωσης των αναγκαίων πολιτικών για την μεγιστοποίηση της κοινωνικής ευημερίας των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Τέλος, ελπίζουμε ότι η Έκθεση αυτή με την επιστημονική ανάλυση των βασικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας θα επιτύχει τον στόχο της, αποτελώντας πολύτιμο εργαλείο για τα συνδικαλιστικά στελέχη, τους εργαζόμενους, τους πολίτες και την επιστημονική κοινότητα στην ανάπτυξη της ερευνητικής της δράσης και του επιστημονικού προβληματισμού για τα συγκεκριμένα προβλήματα και τις προοπτικές τους. [...] (από τον πρόλογο του Χρήστου Πολυζωγόπουλου)