Η Σμύρνη καίγεται

Η Μικρασιατική καταστροφή το καλοκαίρι του 1922 , σημειώνει το τέλος μιας περιόδου της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Οι αγώνες για την απελευθέρωση και για την ενοποίηση του Ελληνισμού που άρχισαν με την μεγάλη ελληνική επανάσταση του 1821 είχαν διαρκέσει έναν αιώνα.
Η ενότητα του Ελληνισμού, ενότητα κοινού εθνικού αισθήματος, θρησκείας και γλώσσας, αλλά και η εμπορική ανάπτυξη του υπόδουλου Γένους σε όλη του την έκταση προϋπήρχαν πριν ακόμα υπάρξει ελληνικό κράτος.
Με την σαύσταση όμως του μικρού ελληνικού βασιλείου, το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών πληθυσμών παρέμεινε έξω από τα στενά όρια της νέας επικράτειας και οι αγώνες για την ελευθερία των αλύτρωτων συνεχίστηκαν χωρίς διακοπή.[...]

Η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδας σε συνεργασία με τις εκδόσεις ΕΡΜΗΣ τιμά τη μνήμη της χαμένης πατρίδας παρουσιάζοντας μια σειρά φωτογραφιών από την καταστροφή της Σμύρνης.
Οι φωτογραφίες αυτές που προέρχονται από τις συλλογές της Εταιρείας, είναι παρμένες από αυτόπτη μάρτυρα, Ιταλό, κατά πάσαν πιθανότητα, από εκείνους που βρίσκονταν με πολεμικά πλοία των Δυνάμεων στο λιμάνι της Σμύρνης και πήραν μέρος, αργά πια, στην περίθαλψη ύστερα από την καταστροφή.
Παρουσιάζουν ένα πρόσθετο ενδιαφέρον, γιατί σε πολλές από αυτές σημειώνεται όχι μόνο η ημερομηνία της πυρκαϊάς, 13-14 Σεπτεμβρίου, αλλά και η ώρα, ώστε να είναι δυνατόν σήμερα να παρακολουθήσουμε της εξέλιξη της φωτιάς. Αλλά και στις υπόλοιπες φωτογραφίες σημειώνονται τα διάφορα ερειπωμένα πια κτίρια της Σμύρνης, εκκλησίες, νοσοκομεία, λέσχες, τράπεζες, καταστήματα ή περιοχές όπως ήταν αμέσως μετά την καταστροφή.