Κανένας

Τον συνάντησα στους στίχους του Ομήρου, στις φουσκωτές βάρκες του Αιγαίου, στη λασπουριά της Ειδομένης και στα χαρτόκουτα των αστέγων της υφηλίου. Δίχως πρόσωπο, ταυτότητα και χαρακτηριστικά: ο δικός μου ο «Κανένας».

Η Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε με την υπ’ αριθμό 2893/62 απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, αφού είχε προηγηθεί η διακήρυξη πνευματικών ανθρώπων της πόλης, την οποία υπέγραψαν (8 Ιουνίου 1961) οι: Τηλέμαχος Αλαβέρας, Μανόλης Αναγνωστάκης, Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου, Τάκης Βαρβιτσιώτης, Γιώργος Θ. Βαφόπουλος, Τάκης Π. Γκοσιόπουλος, Γιώργος Δέλιος, Χρυσάνθη Ζιτσαία, Πάνος Θασίτης, Γιώργος Θέμελης, Αχιλλέας Καλεύρας, Ζωή Καρέλλη, Ηλίας Π. Κατσόγιαννης, Γιώργος Κιτσόπουλος, Κλείτος Κύρου, Παρασκευάς Ι. Μηλιόπουλος, Μπάμπης Νίντας, Χρήστος Ντάλιας, Αλεξάνδρα Παραφεντίδου, Ρούλα Παπαδημητρίου, Σαράντος Παυλέας, Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Πέτρος Σ. Σπανδωνίδης και Βασίλης Φράγκος. Η ίδρυση της ΕΛΘ συμπίπτει με την επέτειο των πενήντα χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και την ενσωμάτωσή της στον εθνικό κορμό, σαράντα, περίπου, χρόνια από την ανταλλαγή των πληθυσμών και την έλευση των προσφύγων στο έδαφός της και, σχεδόν είκοσι από το τέλος της ταραγμένης πολεμικής δεκαετίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, την εξόντωση του εβραϊκού στοιχείου και του Εμφυλίου. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε και ο «Φιλόλογος» (ο Σύλλογος Αποφοίτων της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), ενώ ένα χρόνο νωρίτερα είχε ιδρυθεί το ΚΘΒΕ. Προφανώς, κοινές διαπιστώσεις και ανάγκες οδήγησαν τους πνευματικούς ανθρώπους της πόλης στην ίδρυσή τους. Οι πρώτες στοχεύσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της νεοσύστατης Εταιρίας κατευθύνονταν στην αναγνώριση του έργου και του ρόλου των λογοτεχνών στη ζωή της πόλης και σε συναθροίσεις με τη μορφή της επικοινωνίας του δημιουργού μέσω της πρακτικής του διαλόγου. Και αυτές εξακολουθούν να είναι. Παράλληλα, αναζητούνται δίοδοι σύμπλευσης και με άλλες μορφές τέχνης, όπως το θέατρο, η μουσική, τα εικαστικά... Στα ενδιαφέροντα της Εταιρίας είναι και η κριτική και η μετάφραση και στις επιδιώξεις της οι συναντήσεις με νέους, δημιουργούς και αναγνώστες. Δεδομένη είναι η ευαισθησία της Εταιρίας σε θέματα που θίγουν τον Άνθρωπο. Απόδειξη ως προς αυτό αποτελούν οι κοινωνικές παρεμβάσεις της και οι θεματικές των ανθολογίων και των ημερολογίων των τελευταίων ετών (βία κατά των γυναικών, πόλεμος, πανδημία, πλανήτης γη, κανένας κτλ.). Επιπλέον, η Εταιρία, παρακολουθώντας τα φαινόμενα παραβιάσεων της ελευθερίας του λόγου στα κοινωνικά δίκτυα και στους ποικίλους μηχανισμούς της κοινωνικής ζωής, τάσσεται υπέρ της ανεμπόδιστης διακίνησης των ιδεών.