Κανονισμός (ΕΚ) 1393/2007 - Κανονισμός Επιδόσεων - Κατ άρθρο Ερμηνεία ΙΙ

Ο Κανονισμός (ΕΚ) 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την επίδοση και κοινοποίηση δικαστικών και εξώδικων πράξεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις αποτελεί το σημαντικότερο και συχνότερα εφαρμοζόμενο στην πράξη νομοθετικό κείμενο του ευρωπαϊκού δικονομικού δικαίου. Η εφαρμογή του εκτείνεται κατ` ουσίαν σε κάθε ιδιωτικού δικαίου διαφορά διασυνοριακού χαρακτήρα εντός της ΕΕ. Το γεγονός αυτό έχει δημιουργήσει μια εξαιρετικά πλούσια νομολογία τόσο στο επίπεδο του ΔΕΚ/ΔΕΕ όσο και στο επίπεδο των εθνικών δικαστηρίων, και των ημεδαπών, η συστηματική προσέγγιση της οποίας παρουσιάζεται επιτακτική και αναγκαία. Τον σκοπό αυτόν ακριβώς επιτελεί η κατ` άρθρο παρουσίαση του Κανονισμού 1393/2007. Η ερμηνεία έχει προεχόντως πρακτικό προσανατολισμό. Η προσέγγιση της νομολογίας γίνεται στο έργο ενδελεχώς, ώστε να καταδειχθεί η συμβατότητά της με τις επιλογές του ευρωπαίου νομοθέτη, καθώς τα δικαστήριά μας ήταν για μακρύ χρόνο πριν από την εισαγωγή του Κανονισμού συνηθισμένη στις όχι πάντοτε ανάλογες λύσεις της τότε αποκλειστικά ισχύουσας και ακόμη εφαρμοζόμενης εκτός Ε.Ε. ομότιτλης Σύμβασης της Χάγης του 1965 για τις επιδόσεις στην αλλοδαπή (ν. 1334/1983).

Το έργο αποτελεί τη δεύτερη, έως τώρα, κατ` άρθρο ερμηνεία των σημαντικότερων ευρωπαϊκών Κανονισμών ιδιωτικού/διεθνούς δικαίου, μετά τον προηγηθέντα Κανονισμό (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας, που εκδίδεται από τους Καθηγητές του Α.Π.Θ. Π. Αρβανιτάκη και Ε. Βασιλακάκη, με τη συνεργασία κορυφαίων ακαδημαϊκών, δικαστών και δικηγόρων της χώρας μας. Πρόκειται για ένα έργο που εγγυάται την έγκυρη, ευσύνοπτη, αλλά και εμπεριστατωμένη ερμηνευτική προσέγγιση του περί επιδόσεων Κανονισμού και της νομολογίας που διαπλάσθηκε εν όψει αυτού για κάθε δικαστή ή δικηγόρο, που καλείται να αντιμετωπίσει στην πράξη ζητήματα εφαρμογής του.