0
Your Καλαθι
Κριστόφ Κισλόφσκι
12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (Δίγλωσσο : Ελληνικά-Αγγλικά)
Έκπτωση
10%
10%
Περιγραφή
Το 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσ/νίκης προτείνει φέτος την άγνωστη κιν/φική πλευρά ενός αναγνωρισμένου δεινού μυθοπλάστη. Αν το έργο του Κριστόφ Κισλόφσκι άνοιξε το δικό του καθοριστικό κεφάλαιο στο ευρωπαϊκό σινεμά στις δεκαετίες του '80 και του '90, η πρώιμη περίοδός του, αποκλειστικά αφιερωμένη στα ντοκιμαντέρ, σκιαγράφησε με τα πιο ειλικρινή χρώματα το πολωνικό ανθρώπινο, κοινωνικό και πολιτικό τοπίο του '60 κ '70.
Οι ήρωες του Κισλόφσκι, πρωταγωνιστές της ίδιας της ζωής, μοιάζουν να μοιράζονται τις αγωνίες του ίδιου του δημιουργού. Ηθική προβληματική, υπαρξιακή αναζήτηση, ο φαταλισμός του αναπόφευκτου, όλα συνυφαίνονται σε έναν κιν/φικό ιστό που μαρτυρά μια εποχή και την ίδια στιγμή την αποκρυπτογραφεί, την διερευνά σε βάθος, την αποφλοιώνει, ανιχνεύοντας τα ουσιώδη. Τα ντοκιμαντέρ του Κ. δεν κραυγάζουν. Ψιθυρίζουν στις αισθήσεις του θεατή παράδοξες, καταδικασμένες, αφανείς πτυχές της πραγματικότητας. Με τρόπο ρεαλιστικό και άμεσο, που σφύζει από εσωτερική δύναμη, διατρέχουν την αόρατη γραμμή που ενώνει το ατομικό με το συλλογικό, το ορατό με το αόρατο. Είτε επιχειρεί να καυτηριάσει τα κακώς κείμενα του κομμουνιστικού καθεστώτος, είτε σχολιάζει την καθημερινή ζωή, αλλά και το θάνατο, με μακάβριο, καφκικό χιούμορ, ο Κ. διαγράφει στο είδος μια πορεία που διεκδικεί με κάθε βήμα την ιδιαίτερη καλλιτεχνική της αξία. [...]
/
The 12th Thessaloniki Documentary presents the unknown cinematic facet of a distinguished master of the fiction film. If the oeuvre of Krzysztof Kieslowski opened its own distinct chapter in European cinema of the eighties and nineties, then his early period, devoted exclusively to the documentary, portrayed in the most earnest colors the human, social and political landscape of sixties and seventies Poland.
Kieslowski's heroes, the protagonists of life itself, seem to share the concerns of their creator. Moral dilemmas, existential angst, fatalism in the face of the inevitable -all are woven together in a cinematic tapestry that witnesses an age, while at the same time decoding it, laying it bare, seeking out its essentials.
The documentaries of K. do not shout. They whisper to the viewer's senses, conveying strange, doomed, unseen aspects of reality. In ways both realistic and direct, pulsating with an inner strength, they move along the invisible line that separates the individual from the collective; the visible from the invisible. Whether satirizing what's wrong with the communist system or commenting on everyday life -and death- with dark, Kafkaesque humor, K. charts a new course within the documentary genre, affirming his artistic worth at every turn. [...]
Οι ήρωες του Κισλόφσκι, πρωταγωνιστές της ίδιας της ζωής, μοιάζουν να μοιράζονται τις αγωνίες του ίδιου του δημιουργού. Ηθική προβληματική, υπαρξιακή αναζήτηση, ο φαταλισμός του αναπόφευκτου, όλα συνυφαίνονται σε έναν κιν/φικό ιστό που μαρτυρά μια εποχή και την ίδια στιγμή την αποκρυπτογραφεί, την διερευνά σε βάθος, την αποφλοιώνει, ανιχνεύοντας τα ουσιώδη. Τα ντοκιμαντέρ του Κ. δεν κραυγάζουν. Ψιθυρίζουν στις αισθήσεις του θεατή παράδοξες, καταδικασμένες, αφανείς πτυχές της πραγματικότητας. Με τρόπο ρεαλιστικό και άμεσο, που σφύζει από εσωτερική δύναμη, διατρέχουν την αόρατη γραμμή που ενώνει το ατομικό με το συλλογικό, το ορατό με το αόρατο. Είτε επιχειρεί να καυτηριάσει τα κακώς κείμενα του κομμουνιστικού καθεστώτος, είτε σχολιάζει την καθημερινή ζωή, αλλά και το θάνατο, με μακάβριο, καφκικό χιούμορ, ο Κ. διαγράφει στο είδος μια πορεία που διεκδικεί με κάθε βήμα την ιδιαίτερη καλλιτεχνική της αξία. [...]
/
The 12th Thessaloniki Documentary presents the unknown cinematic facet of a distinguished master of the fiction film. If the oeuvre of Krzysztof Kieslowski opened its own distinct chapter in European cinema of the eighties and nineties, then his early period, devoted exclusively to the documentary, portrayed in the most earnest colors the human, social and political landscape of sixties and seventies Poland.
Kieslowski's heroes, the protagonists of life itself, seem to share the concerns of their creator. Moral dilemmas, existential angst, fatalism in the face of the inevitable -all are woven together in a cinematic tapestry that witnesses an age, while at the same time decoding it, laying it bare, seeking out its essentials.
The documentaries of K. do not shout. They whisper to the viewer's senses, conveying strange, doomed, unseen aspects of reality. In ways both realistic and direct, pulsating with an inner strength, they move along the invisible line that separates the individual from the collective; the visible from the invisible. Whether satirizing what's wrong with the communist system or commenting on everyday life -and death- with dark, Kafkaesque humor, K. charts a new course within the documentary genre, affirming his artistic worth at every turn. [...]
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
