Λόγος and Νόηση

Ένας από τους συχνότερους και κατά βάθος πιο ουσιαστικούς προβληματισμούς της Νευρολογίας είναι όταν μπροστά σε έναν ασθενή με αφασία διερωτάται κανείς κατά πόσον η διαταραχή του λόγου αντανακλά τη διαταραχή της νόησής του. Μήπως τελικά η χρήση μιας κοινής λέξης για τη γλώσσα και τη νόηση (λόγος – λογική) αποτελεί κυριολεξία; Μήπως ο λόγος δεν είναι απλός φορέας της σκέψης αλλά και υπόστρωμά της; Αλλά και αντίστροφα: μήπως η διαταραχή της λεκτικής επικοινωνίας σημαίνει και διαταραχή της σκέψης;
Οι απαντήσεις που έχουν κατά καιρούς δοθεί είναι διαμετρικά αντίθετες. Οι προσπάθειες να λυθεί το πρόβλημα της ταύτισης του Λόγου και της Νόησης αποτελούν το περιεχόμενο του ανά χείρας τόμου, που είναι ο τέταρτος στη σειρά των «Συζητήσεων για τον Λόγο στο Αιγινήτειο».

[Από τον πρόλογο του Καθηγητή Δημήτρη Βασιλόπουλου]

Γράφουν οι: Κ. Αγγελάκη-Ρουκ, A. Beretta, Δ. Γούτσος, Γ. Δριτσάκης, Ι. Ευδοκιμίδης, L. Fadiga, Θ. Καράβατος, Δ. Κασελίμης, Ε. Κεχαγιά, Μ. Κονδύλη, Γ. Κουζέλης, Α. Λέκκα, Κ. Νικηφορίδου, Ο. Πανοπούλου-Μαράτου, Θ. Ν. Πελεγρίνης, Μ. Πετρίδης, Κ. Πόταγας, Θ. Τζαβάρας.
Σχολιάζουν οι: Δ. Αγραφιώτης, Σ. Βαρλοκώστα, Γ. Ζέρβας, Μ. Θεοδωροπούλου, Μ. Καψοκεφάλου, Α. Κεχαγιά, Σ. Κουτσουλέλου, Χ. Μανουηλίδου, Ε. Νικολοπούλου, Μ. Παπαδάκης, Γ. Χ. Παπαδόπουλος, Δ. Παπαδοπούλου, Α. Κ. Παπανικολάου, Γ. Α. Ποττάκης, Α. Ράλλη.