Πανοπτικόν 26

ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μεγάλο μέρος αυτού του τεύχους συγκροτείται από μια άτυπη ενότητα δοκιμίων τα οποία, γραμμένα με άλλες αφορμές, φωτίζουν πλευρές αυτού που έρχεται.
Σκοπίμως προτάξαμε ένα παλιότερο κείμενο του Γκύντερ Άντερς που καταπιάνεται με τον κόσμο των ΜΜΕ. Αν δεν είχε προηγηθεί η επικράτησή τους με τους όρους που διορατικά περιγράφει ο Άντερς το 1956, καμία από τις σύγχρονες τεχνικές διακυβέρνησης δεν θα ήταν εφικτή και αποτελεσματική στον βαθμό που είναι σήμερα. Το κείμενο του Michael Lowy για τον Μπένγιαμιν, αποτελεί μία υπενθύμιση ότι η εγρήγορση ορισμένων διορατικών στοχαστών μας είχε προειδοποιήσει εγκαίρως για τα μελλούμενα (τα οποία συχνά ξεπερνούν ακόμα και τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις των κριτικών του πολιτισμού). Ας ξαναδούμε τι μας έλεγαν, ας στοχαστούμε τι έγινε στο παρελθόν και τι μπορεί να γίνει στο μέλλον αν συνεχίσουμε να στεκόμαστε απαθείς καταναλωτές, όχι πια της ζωής, αλλά του ίδιου μας του θανάτου. Τέλος, οι δύο συνεντεύξεις του Φράνκο Πιπέρνο και το δοκίμιο του Φώτη Τερζάκη αναλύουν πτυχές της τωρινής συγκυρίας και συγκεκριμένα το πώς το σύμπλεγμα τεχνοεπιστήμης-ιατρικής-κρατικής εξουσίας-καπιταλισμού επιδρά στη ζωή μας.
Δεν ισχυρίζομαι ότι τα λιγοστά κείμενα του ανά χείρας τεύχους περιέχουν απαντήσεις για όλα τα, υπό μία έννοια, πρωτοφανή και περίπλοκα που συμβαίνουν, ούτε και ότι στις σελίδες που ακολουθούν θα βρει κάποιος μια εύκολη συνταγή διεξόδου από τον όλεθρο που διαγράφεται μπροστά μας. Ωστόσο, το να μην χάσουμε την ευθυκρισία μας σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, είναι ύψιστο διακύβευμα. Προς αυτόν τον σκοπό ελπίζω να φανούν χρήσιμα σε όσους τα διαβάσουν.