Πλεούμενα των λιμνών και ποταμών του τόπου μας (18ος-20ος αιώνας)

Περιέχει 100 εικονογραφημένες σελίδες και 37 εικονογραφημένα πλεούμενα!

[...] Με βιβλική απλότητα και ταπεινότητα, έσκαψαν κορμούς, που άφθονοι βρίσκονταν στις όχθες τους, και σκάρωσαν τα πρώτα πλεούμενα. Έτσι, γεννήθηκε η ξυλοναυπηγική. Στο διάβα του χρόνου, ανακάλυψαν τη σχεδία και έχτισαν τις πρώτες βάρκες. Απλά, πρωτόγονα πλεούμενα, δημιουργήματα της παρατήρησης, της μαστοριάς και της δεξιοσύνης, του μαραγκού, του ψαρά, του αγρότη, του κτηνοτρόφου, του περατάρη και κάθε απλού ανθρώπου που μοχθούσε για μια καλύτερη ζωή. Τα πλεούμενα των λιμνών, λιμνοθαλασσών και ποταμών του τόπου μας ήταν ο καθημερινός σύντροφος των ανθρώπων που έζησαν στις όχθες τους και συνέβαλαν στην κοινωνική, πνευματική, οικονομική και πολιτιστική εξέλιξή τους. Ποιος μπορεί να αγνοήσει τη συμμετοχή τους σε αγώνες για την ελευθερία, σε ψαρέματα που έθρεψαν γενιές και γενιές Ελλήνων σε περιόδους φτώχειας και ανέχειας, σε μεταφορές ανθρώπων και αγαθών, μα και στην ψυχαγωγία των ανθρώπων που έζησαν κοντά τους; Ίσως πολλοί να μη γνωρίζουν τις Πάσσαρες της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου στον Αγώνα του ’21, τα Τομπάζια της Ανατολής που μετέφεραν τον πλούτο της διασχίζοντας λίμνες και ποτάμια, τα βυζαντινά Ακάτια της Καστοριάς που την απελευθέρωσαν, τις Πλάβες τού Μακεδονικού Αγώνα και τόσα άλλα σκαριά, που ιστορικοί και περιηγητές αναφέρουν στα συγγράμματά τους. Η ιστορία και η ζωή των ανθρώπων που έζησαν στους υγρότοπους του τόπου μας καταγράφτηκε στα νερά τους και αποτυπώθηκε σε αυτά τα απλά, αλλά μοναδικά πλεούμενα.

Σκοπός της έκδοσης είναι να προβάλλει τη σχέση τους με την κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική ζωή των ανθρώπων που έζησαν και ζουν ακόμα και σήμερα κοντά τους. Να γνωρίσουμε τον πλούτο και την ποικιλία τους, και να καταλάβουμε τη μοναδικότητα και τη διαχρονικότητά τους, που ούτε ο χρόνος κατάφερε να αλλοιώσει, καθώς, πολλά από αυτά διατηρούν ακόμη τον πρωτόγονο και ιδιαίτερο χαρακτήρα τους. Το καθένα πλεούμενο είναι μοναδικό, και χαρακτηρίζει τον τόπο που έπλεε και τη ζωή των ντόπιων κατοίκων του. Αυθεντικά, παραδοσιακά έργα μαστοριάς και γνώσης, που αποκτήθηκε στο διάβα των αιώνων. Οι κοινωνικές, ιστορικές και οικονομικές συνθήκες αλλά και το φυσικό περιβάλλον του κάθε υγρότοπου επηρέασαν το χτίσιμό τους και διαμόρφωσαν της τελική μορφή τους. Χρησιμοποιούμε τη λέξη «πλεούμενα», γιατί ακριβώς η παρούσα έκδοση δεν παρουσιάζει μόνο τις βάρκες των γλυκών και υφάλμυρων νερών του τόπου μας, αλλά και άλλες πλωτές επινοήσεις των προγόνων μας, όπως Περαταριές, Σχεδίες και Μονόξυλα. Πολλά από αυτά τα πλεούμενα δεν υπάρχουν πλέον, καθώς ο άνθρωπος τα αντικατέστησε με άλλα μέσα, ενώ πολλοί ντόπιοι εγκατέλειψαν την ψαροσύνη, καθώς οι ζωές άλλαξαν και τα ψάρια λιγόστεψαν. [...] (Από την έκδοση)