Σπουδή στον ποιητή Γ.Θ. Βαφόπουλο

Πέτρος Χάρης, Γιάννης Βαρβέρης, Όλγα Βότση, Ευάγγελος Γαζής, Στέλιος Καραγιάννης, Σαράντος Ι. Καργάκος, Μαρία Κέντρου - Αγαθοπούλου, Νατάσα Κεσμέτη, Ηλίας Κεφάλας, Νένα Ι. Κοκκινάκη, Δημ. Κόρσος, Γιάννης Β. Κωβαίος, Β. Κωνσταντίνος, Κατερίνα Κωστίου, Νίκος Μακρής, Κ. Μητσάκης, Κώστας Π. Μιχαηλίδης, Ε. Ν. Μόσχος, Νίκος Μπακόλας, Θανάσης Παπαθανασόπουλος, Π. Β. Πάσχος, Κυριάκος Πλησής, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Χρυσούλα Τσικριτσή - Κατσιανάκη, Θ. Δ. Φραγκόπουλος, Ελένη Χωρεάνθη, Δημήτρης Αγγελής, Κώστας Ε. Τσιρόπουλος





Το τιμιότατο δώρημα που χάρισε η Θεσσαλονίκη στα Νεοελληνικά Γράμματα με την ασύγκριτης πνευματικότητας και γλώσσας λογοτεχνική "Σχολή" της, προσφέρθηκε δια χειρός Γ. Θ. Βαφόπουλου, που πρώτος, περνώντας από οδυνηρές υπαρξιακές δοκιμασίες, ακούσε εντός του και διερμήνευσε την μοναδική, υψηλόφθογγη φωνή της.

Τιμούμε με τον τόμο αυτό, τον άξιο, ακάματο, εμπνευσμένο Αρχηγέτη της και τιμούμε το αυτόνομα πανάξιο ποιητικό κυρίως, αλλά και πεζογραφικό του έργο, ένα έργο που φάνηκε κιόλας να διεκδικεί την αθανασία -και που καθορίζει την μεθόριο και το ύψος μιας "Σχολής", της "Σχολής της Θεσσαλονίκης".

Τιμούμε ακόμη την μνήμη και το ηθικό ανάστημα ενός σπάνιου ανθρώπου κι ενός τίμιου φίλου, με τον αναπόφευκτο πόνο του πρόσφατου χωρισμού μας, καθώς ο θάνατος βιάστηκε και τον απέκοψε από τον αισθητό αυτό κόσμο, ένα μόλις μήνα πριν ο τόμος αυτός ετοιμαστεί για να του προσφερθεί.

Κι έτσι, το στεφάνι της δόξας που του επλέκαμε, έγινε στέφανος επιτάφιος σμύρτων και δάφνης με την αρμυρή δρόσο των δακρύων μας.

Η "Ευθύνη"