Τα αινίγματα της Σφίγγας ή ο Οιδίπους ως διακείμενο

Συλλογικό έργο: Θεόφιλος Βέικος, Μιχάλης Μερακλής, Ανδρέας Παναγόπουλος, Γιάννης Παπαδάτος, Χρυσόστομος Καρπαθίου, Ιωάννα Κωνσταντουλάκη-Χάντζου, Αικατερίνη Νικολαρέα, Στράτος Κωνσταντινίδης, Αλίκη Μπακοπούλου-Χωλς, Νίκος Κολοβός, Ζαχαρίας Σιαφλέκης, Σάββας Πατσαλίδης.



[...] Οι εισηγητές με τις ανακοινώσεις τους επεχείρησαν μια διεπιστημονική προσέγγιση (φιλοσοφική, ανθρωπολογική, φιλολογική, θεατρολογική, σημειωτική κ.λπ.) και πρότειναν δυνατές ερμηνείες, συμπληρωματικές και όχι αντιφατικές προς άλλες που αναφέρονται όχι μόνο στο συγκεκριμένο, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο λογοτεχνικό μύθο. Η ευρύτητα του θέματος και οι ενδιαφέρουσες διαστάσεις του, μας οδήγησαν στην απόφαση να προβούμε στη δημοσίευση των αρχικών εισηγήσεων με την προσθήκη και άλλων κειμένων σχετικών πάντα και διαφωτιστικών του αρχικού ζητουμένου. Κατ' αυτόν τον τρόπο προστέθηκαν μελέτες που παρουσιάζουν τις ψυχαναλυτικές και καθαρά νοητικές διαστάσεις του μύθου και άλλες που εντοπίζουν την παρουσία του σε διαφορετικούς τομείς του πολιτισμού, όπως ο κινηματογράφος, συμβάλλοντας στην όσο το δυνατόν ευρύτερη προσέγγιση του από το σύγχρονο κοινό. Με τη βοήθεια των ειδικών κατά περίπτωση μελετητών ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να ενημερωθεί για τις σύγχρονες μεθόδους ανάλυσης του λογοτεχνικού μύθου και να προβληματιστεί πάνω στον τρόπο αντιμετώπισης του ως φορέα λογοτεχνικού, αισθητικού, ιδεολογικού και γενικότερα πολιτισμικού μηνύματος, με αφετηρία πάντα το μύθο του Οιδίποδα. Να γνωρίσει επιστημονικές απόψεις για την ερμηνεία του μύθου σε σχέση με την αλήθεια, τη φιλολογική διαστρωμάτωση του μέσα στα κείμενα, τη διαχρονική μεταλλαγή και τις επιμέρους εκδοχές που κατά καιρούς παίρνει σε συγκεκριμένες κοινωνίες και πολιτισμούς. Διαθέτοντας ένα παρόμοιο οπλισμό, θα μπορέσει, στη συνέχεια, να προεκτείνει τη σκέψη του πέρα από τη δεδομένη έκφραση του μύθου, να κάνει τις επιλογές και να προβεί στις όποιες απομυθοποιήσεις ή μυθοπλασίες του ελέγχοντας τους μηχανισμούς που κατά τρόπο συνειδητό ή λανθάνοντα επενεργούν κάθε φορά για να σχηματίσουν τη "διαφορετική", αλλά πάντοτε "ίδια" εκδοχή της αρχετυπικης μυθικής αφήγησης.