Ύστερη μεσαιωνική πολιτική θεωρία

Ο Θωμάς Ακινάτης, ο Μαρσίλιος της Πάδοβα και ο Μπάρτολος του Σαξοφερράτο εμπλούτισαν και καθόρισαν τη συζήτηση για το πολιτικό φαινόμενο κατά τον 13ο και τον 14ο αιώνα, ερχόμενοι συχνά σε ρήξη με παραδοσιακές ιδέες και σε σύγκρουση με κατεστημένες κοσμικές και θρησκευτικές εξουσίες. Η πραγμάτευση της μοναρχίας υπό το πρίσμα μιας σύνθεσης αριστοτελικών και χριστιανικών αντιλήψεων από τον Ακινάτη, η σκιαγράφηση και η δικαιολόγηση μιας ιδεώδους μορφής πολιτεύματος που εδράζεται σε ευρεία λαϊκή βάση από τον Μαρσίλιο, και η νομική θεμελίωση της νεοτερικής εννοιολογικής σύλληψης του κράτους ως ανεξάρτητης πολιτικής οντότητας από τον Μπάρτολο καθιστούν τα έργα τους σημαντικά για την κατανόηση της πολιτικής σκέψης της εποχής τους, καθώς και των διαφορετικών πολιτικών θεσμών που συνείχαν την ύστερη Μεσαιωνική Ευρώπη.

Ο ανά χείρας τόμος παρουσιάζει για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό κείμενα αυτών των σημαντικών στοχαστών και φιλοδοξεί να αναδείξει την πρωτοτυπία και την ποικιλομορφία της μεσαιωνικής πολιτικής σκέψης, καθώς και τη θέση που αυτοί οι συγγραφείς οφείλουν να κατέχουν σε μια γενεαλογία των ευρωπαϊκών πολιτικών ιδεών.