Χωρίς Θεό

Στη σύγχρονη Ελλάδα η Εκκλησία είναι ο απόλυτος αφέντης. Οι πολιτικοί ορκίζονται ενώπιον του αρχιεπισκόπου, οι μαθητές κάνουν την προσευχή τους πριν αρχίσουν τα μαθήματα. Στα νοσοκομεία, στα δικαστήρια, σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, τα θρησκευτικά σύμβολα είναι εκεί για να μας θυμίζουν την παρουσία της θρησκείας των ρασοφόρων παντού. Η Εκκλησία είναι ο προνομιούχος κάτοχος της μεγαλύτερης ακίνητης περιουσίας στη χώρα. Η Εκκλησία απολαμβάνει τις μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές. Η Εκκλησία ελέγχει τον δημόσιο και ιδιωτικό βίο των νεοελλήνων...


Κι όμως υπήρξαν άνθρωποι που αντιστάθηκαν σ’ αυτό το πανίσχυρο κατεστημένο. Ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα εμφανίστηκαν ποιητές που σατίρισαν το ήθος και τις πράξεις των ρασοφόρων αλλά και συγγραφείς που κατήγγειλαν τόσο την καταστροφή των μνημείων του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού από τους βάρβαρους καλόγερους όσο και την αγαστή συνεργασία των δεσποτάδων με τους Οθωμανούς δυνάστες.


Στη συνέχεια η κριτική προχώρησε ακόμη βαθύτερα και αμφισβητήθηκε όχι μόνον η συμπεριφορά των αυτόκλητων εκπροσώπων του Ιησού Χριστού αλλά και η ίδια η χριστιανική θρησκεία, τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη.


Προκειμένου λοιπόν να αποκαλυφθεί το σύνολο της αντιχριστιανικής κειμενογραφίας, προκειμένου να αναδειχθούν οι πνευματικοί αγώνες των σύγχρονων Ελλήνων διαφωτιστών, προκειμένου να τιμηθούν όλοι όσοι ενδιαφέρθηκαν για την αφύπνιση του “ποιμνίου”, έστω κι αν το πλήρωσαν και το πληρώνουν ακόμη ακριβά, συντάχθηκε το ανθολόγιο αυτό, το οποίο περιλαμβάνει κείμενα δεκάδων δημιουργών από τις παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης μέχρι σήμερα.


Και έπεται συνέχεια...


Μερικοί από τους συγγραφείς που ανθολογούνται:
Ανδρέας Λασκαράτος, Εμμανουήλ Ροΐδης, Γιώργος Βιζυηνός, Γιώργος Σουρής, Κώστας Βάρναλης, Νίκος Καζαντζάκης, Γιάννης Κορδάτος, Χαράλαμπος Θεοδωρίδης, Παναγής Λεκατσάς, Γιάννης Σκαρίμπας, Λιλή Ζωγράφου, Μάριος Βερέττας, Νίκος Βεργίδης, Κυριάκος Σιμόπουλος, Μιχάλης Καλόπουλος, Δημήτρης Λιαντίνης και πολλοί άλλοι….