Δώδεκα δράσεις θεσμικού χαρακτήρα για τη Διοικητική Δικαιοσύνη

Τα τελευταία χρόνια, το ζήτημα των καθυστερήσεων τέθηκε στο επίκεντρο της συζήτησης και μία σειρά νομοθετημάτων, από το έτος 2008 και μετά, προχώρησαν σε δραστικές παρεμβάσεις, δικονομικού ως επί το πλείστον χαρακτήρα, για την αντιμετώπιση του προβλήματος, το οποίο με εμφατικό τρόπο επεσήμανε το Δικαστήριο του Στρασβούργου στην υπόθεση Αθανασίου κατά Ελλάδος το 2010, η δε Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνέδεσε άμεσα με το επενδυτικό περιβάλλον. Τα μέτρα που υιοθετήθηκαν είχαν ομολογουμένως θεαματικά αποτελέσματα και οδήγησαν, όπως ήταν αναμενόμενο, στην έξοδό μας από τη σχετική επιτήρηση της Επιτροπής Υπουργών, τον Δεκέμβριο του 2015.

Στο θετικό αυτό στάδιο στο οποίο βρισκόμαστε, όπου δεν απαιτούνται πλέον άλλα επείγοντα μέτρα (ορισμένα μάλιστα ήδη βελτιώθηκαν με τον ν. 4446/2016), η Γενική Επιτροπεία της Επικρατείας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων, ως η μόνη επιτελική μονάδα σε ολόκληρο το δικαστικό μας σύστημα, καλείται, σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, να επιχειρήσει ένα επόμενο βήμα, επιλέγοντας τη χάραξη μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τη Διοικητική Δικαιοσύνη μέσα από ορισμένες βασικές δράσεις θεσμικού χαρακτήρα, πολλές από τις οποίες έχει ήδη δρομολογήσει, καίτοι δεν είναι εξοπλισμένη προς τούτο με τα κατάλληλα και αναγκαία μέσα. Στόχος μας, δεν είναι η αντιμετώπιση μόνον της παθογένειας των καθυστερήσεων και δη με τρόπο οιονεί μονοσήμαντο, συμπιέζοντας άλλους δείκτες με βάση τους οποίους ακτινογραφείται ποιοτικά ένα δικαστικό σύστημα, αλλά η αναζήτηση και θεραπεία των αιτίων, τόσο εξωτερικών, που αυξάνουν την εισροή υποθέσεων, όσο και, κυρίως, εσωτερικών, που παρεμποδίζουν την ομαλή εκροή τους, τα οποία διαχρονικά την προκαλούν, ταυτόχρονα με πολλές άλλες δυσλειτουργίες. Τελική επιδίωξη, η συνολική βελτίωση της λειτουργικότηταςτης ελληνικής διοικητικής δικαιοσύνης, η οποία χαρακτηρίζεται, όπως έχει επανειλημμένα επισημάνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, από «δομικά» προβλήματα, ώστε να ανταποκρίνεται άμεσα και με επάρκεια στα σύγχρονα προτάγματα και στις προσδοκίες των πολιτών.