Πόλεμος κατά του πολέμου

Ήταν ιστορικό το Πρώτο Πανελλήνιο Συνέδριο Παλαιών Πολεμιστών και Θυμάτων Στρατού που συνήλθε στην Αθήνα τις 5 - 9 του περασμένου Μαΐου. Πρώτη φορά μέσα στη χώρα μας οργανώνεται συστηματικά, συγκεντρώνεται, γενικεύεται και παίρνει μια καθορισμένη μορφή ο αντιπολεμικός και αντιμιλιταριστικός αγώνας. Πρώτη φορά μέσα στην Ελλάδα αντήχησεν άφοβη και ρωμαλέα η φωνή των επιζώντων και των θυσιασμένων του πολέμου, ενάντια στο μεγάλο έγκλημα. Πρώτη φορά οι παλαιοί στρατιώτες τείνουν το χέρι τους προς τους αδελφούς των των άλλων χωρών κι επάνω απ' των πατρίδων τα σύνορα έρχονται κι αυτοί να σφυρηλατήσουν έναν ακόμη κρίκο στην αλυσσίδα της Διεθνούς Αλληλεγγύης των καταδυναστευομένων λαών του κόσμου.
Έπρεπε οι γενικές και ειδικές προγραμματικές θέσεις που ψήφισε το Συνέδριο να διαβασθούν από όλους και να διαχυθεί το πνεύμα τους μέσα στις μάζες τις λαϊκές.
Εκτελώντας εντολή της Κεντρικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας μας επεξεργάσθηκα τις αποφάσεις του Συνεδρίου, τις ανέλυσα και τις απλοποίησα κι επιμελήθηκα την έκδοσή τους με τη βοήθεια κι άλλων συναδέλφων. Προσπάθησα να τις αποδώσω όσο μπορούσα λαϊκώτερα με την ιδέα να χρησιμεύσουν ως υλικό για διαλέξεις και μορφωτικά μαθήματα στους αγωνιστές όλων των Ενώσεών μας. Προσπάθησα, δεν ξέρω αν το κατάφερα.
Στην αρχή έκρινα καλό να προτάξω το μνημειώδη λόγο του μεγάλου μας Μπαρμπύς, τον ενακτήριο των εργασιών του Πρώτου Παγκοσμίου Συνεδρίου των Παλαιών Πολεμιστών. Η καλύτερή του θέση ασφαλώς είταν να μπει σαν πρόλογος των αποφάσεων του δικού μας Πρώτου Συνεδρίου.