Συννεφάκης, Χρήστος Ε.

Γεννήθηκα μια Τετάρτη του Φλεβάρη, το σωτήριον έτος 1974. Τα πρώτα καλοκαίρια μου τα έθρεψε η ανεμελιά του χωριού και τα κανακέματα των παππούδων. Η ζωή όμως δεν είναι πάντα ρόδινη, παρά τα όνειρα, τα σχέδια, τις ευχές, τα ξόρκια και τα σκόρδα που κρεμάς από το ταβάνι, μπας και σε σώσουν! Υποτασσόμενος στους νόμους της φύσης, υποχρεώθηκα να μεγαλώσω. Και καθώς έπρεπε κάποια στιγμή να βρω δουλειά, είπα να γίνω δάσκαλος, για να παλεύω με τελείες, κόμματα και αποσιωπητικά! Εκτός από τον αέρα της τάξης που αγαπώ, γιατί γεμίζει αέρα νιότης και δημιουργίας τα πνευμόνια, μου αρέσει να πλάθω όνειρα και ύστερα να τα φανερώνω με λέξεις. Αυτό όμως που κάνει την καρδιά μου να χτυπά δυνατά είναι όταν σηκώνω το βλέμμα ψηλά και αντικρίζω να μου γνέφουν όλα αυτά τα ροζιασμένα χέρια, που σμίλευαν τα φτερά μου. Δεν έχω καταλάβει ακόμα τι μήνυμα θέλουνε να μου πέμψουνε. Ίσως το ανακαλύψεις εσύ, κρυμμένο μέσα στις αράδες αυτού του βιβλίου που κρατάς στα χέρια σου.