Το βιβλίο των ονείρων

Καταγράφοντας τα όνειρά του ο Εμανουέλ Σβέντενμποργκ, στο «Βιβλίο των Ονείρων», ήθελε να δείξει πώς ακριβώς φανταζόταν τη γλώσσα με την οποία θα μπορούσε κατά τη διάρκεια του ύπνου, να επικοινωνήσει η ψυχή με το πνεύμα.
Στην επιθυμία του να συμβάλει στη δημιουργία μιας οικουμενικής μαθηματικής γλώσσας, προκειμένου να εκφραστούν οι νόμοι της ένωσης του πνεύματος με την ύλη, και στα πλαίσια ενός γλωσσικού-φιλοσοφικού σκέπτεσθαι, δημιουργεί τη θεωρία των αντιστοιχιών και των αντιπροσωπεύσεων, που βασίζεται στην άμεση απόδοση ιδεών χωρίς λέξεις. Κάθε γήινο πράγμα, κατά τον Σβέντεμποργκ έχει δύο αόρατες αντιστοιχίες: μια πνευματική και μία ανώτερη θεϊκή. Αυτές οι αντιστοιχίες καθορίζονται ή αποκαλύπτονται με τη συμβολή ενός τεχνητού γλωσσικού κώδικα, που υποστασιοποιεί τον αόρατο κόσμο στον προθάλαμο της ουράνιας ζωής. Και για όλα αυτά σημαίνοντα ρόλο διαδραματίζουν τα όνειρα και η γλώσσα της καταγραφής τους.