Το αλβανικό εθνικό ζήτημα

Η πτώση των σοσιαλιστικών καθεστώτων μετά το 1990, έφερε το ξύπνημα του εθνικισμού σε εθνικές ομάδες που ήταν καταπιεσμένες (π.χ. Μουσουλμάνοι της Βουλγαρίας) ή σε εθνικές ομάδες, που θεωρούσαν ότι ήταν πραραγκωνισμένες και μειωμένες στα πολυεθνικά σοσιαλιστικά κράτη ) π.χ. (Σέρβοι της Γιουγκοσλαβίας).
Ξένες προπαγάνδες έπιασαν αμέσως δουλειά, τόσο για να διαμελίσουν τα πτώματα των διαλυμένων κρατών, εξασφαλίζοντας σφαίρες γεωστρατηγικής επιρροής και αγορές, όσο και εξαγορά συνειδήσεων για εξυπηρέτηση της ματαιοδοξίας κάποιων ηγητό-ρων (π.χ.Πάπας-Βατικανό).
Εμφανίστηκαν λοιπόν θεωρίες, πολυτελείς εκδόσεις, εκπομπές κ.λ.π. χρηματοδοτούμενες κυρίως από το εξωτερικό (π.χ. Ίδρυμα Σόρος), οι οποίες μέσα από κάποιες δήθεν μελέτες για το ένδοξο παρελθόν των εθνοτήτων, υποδαύλιζαν τον εθνικισμό σε ακραία όρια. (Αλβανική ιστορία, «μαϊμού» Μακεδονικό έθνος στα Σκόπια...).