Οπτικοακουστική κουλτούρα: Όψεις του νέου ελληνικού κινηματογράφου

Η ταυτότητα του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου είναι πολύ πιο περίπλοκη και αντιφατική απ' όσο συνήθως φαίνεται. Αν θέλουμε να την κατανοήσουμε πληρέστερα, θα πρέπει να διερευνήσουμε το πλαίσιο των περιορισμών και των προταγμάτων μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε.

Όψεις, λοιπόν, του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, με την έννοια αφενός των επάλληλων θεματικών του πλευρών και αφετέρου των διαφορετικών οπτικών θεώρησής του.

Μια πρώτη συλλογή μελετών-αναστοχασμών για έναν κινηματογράφο που σημάδεψε τη μεταπολιτευτική καλλιτεχνική μας κουλτούρα.

Ένα καλλιτεχνικό κινηματογραφικό κίνημα στο μεταίχμιο της πολιτιστικής αλλαγής της ελληνικής κοινωνίας από μια διαλελυμένη προνεοτερικότητα σε μια διαλυτική μετανεοτερικότητα.

Περιλαμβάνονται τα κείμενα:
- Διαμάντης Λεβεντάκος, "Περιορισμοί και προτάγματα: μια εισαγωγή"
- Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, "Ένα σύντομο ιστορικό"
- Μάκης Μωραΐτης, "Από τον Παλιό στο Νέο: μια άλλη σύγκριση"
- Γιάννης Σολδάτος, "Μια δύσκολη πορεία προς το κοινό"
- Νίκος Κολοβός, "Ένας κινηματογράφος του δημιουργού"
- Στάθης Βαλούκος, "Η εξέλιξη του σεναρίου"
- Θόδωρος Σούμας, "Το αίτημα της αφηγηματικότητας"
- Γιάννης Σκοπετέας, "Η αισθητική και οι τεχνικές της εικόνας"
- Άντα Κλαμπατσέα, "Νεοτεριστικές χειρονομίες"
- Γιώργος Αραμπατζής, "Εκδοχές ιστορικότητας"
- Παναγιώτης Μπαστέας, "Από το κοινωνικό στο υπαρξιακό"
- Γιώργος Μπράμος, "Πολιτικό πρόταγμα και αμηχανία"
- Βασίλης Κεχαγιάς, "Σε αναζήτηση της ελληνικότητας"
- Γιάννα Αθανασάτου, "Οι γυναίκες από τις δύο πλευρές της κάμερας"
- Δημήτρης Καλαντίδης, "Βιβλιογραφία του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου"