Τα έπη των Αθανάτων

Βάρδοι και ήρωες, θεοί και μάγοι, πολεμιστές και ιππότες, ταξιδευτές και μυστικιστές, άγγελοι και δαίμονες, γίγαντες και φανταστικά όντα, μυστικά και μύθοι, όλοι και όλα τους ζουν αιώνια μέσα στα Έπη των Αθανάτων. Στις σελίδες αυτού του βιβλίου κρύβεται μία σπάνια ανθολογία αποσπασμάτων από μερικά από τα πιο συναρπαστικά και παράξενα έπη του αρχαίου και μεσαιωνικού κόσμου. Ο αναγνώστης θα ανακαλύψει μέσα στις διηγήσεις τους πολλές από τις ρίζες της Λογοτεχνίας του Φανταστικού, αλλά και τις ρίζες του Fantasy, του Epic και Heroic Fantasy και του Swords & Sorcery.





ΚΡΙΤΙΚΗ



Ο εκδοτικός οίκος Αρχέτυπο της Θεσσαλονίκης ίδρυσε την Terranova και τη σειρά «Φανταστική Βιβλιοθήκη» με σκοπό, καθώς λέει, την περιπλάνηση στους απέραντους κόσμους της φαντασίας, την εξερεύνηση και την παρουσίαση γνωστών και άγνωστων έργων του είδους του Φανταστικού. Η Terra Nova, η Νέα Γη, της συγκεκριμένης λογοτεχνίας χαρτογραφείται μυστικά, διαβάζουμε στον πρόλογο του βιβλίου Τα έπη των αθανάτων, «από τους Συνταξιδιώτες μας, συγγραφείς, δημιουργούς, εξερευνητές, βάρδους, μελετητές, ονειροπόλους και όλων των ειδών τους μυστηριώδεις ανθρώπους».

Από τα βιβλία της σειράς το παρόν ενδιαφέρει περισσότερο διότι σε αυτό περιέχονται γνωστά έπη ­ όπου έπος βεβαίως σημαίνει το εκτεταμένο ποίημα ή την αφήγηση σε πεζό λόγο, το οποίο μέσα από την εξιστόρηση ηρωικών πράξεων εκφράζει την ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας και το μεγαλείο της.

Στα Έπη των αθανάτων περιλαμβάνονται αποσπάσματα από έπη διαφόρων πολιτισμών και περιόδων ­ σε μερικά από αυτά ο έμμετρος λόγος έχει μετατραπεί σε πεζό. Το βιβλίο ανοίγει με απόσπασμα από την Αιγυπτιακή Βίβλο των νεκρών, αγνώστου συγγραφέα (Αίγυπτος, 3800-4000 π.Χ.), ιερατικό κύκλο διηγήσεων και αφορισμών για το ταξίδι της ψυχής στον κόσμο των νεκρών. Ακολουθούν το Έπος του Γκιλγκαμές που βρέθηκε με τη μορφή πινακίδων στη Βιβλιοθήκη της Νινευή (Βαβυλώνα, 2700 π.Χ.), αποσπάσματα από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου (Ρώμη, 28 π.Χ.), την Ιλιάδα του Ομήρου (Ιωνία, 800-900 π.Χ.), τα Έπη του Κουκουλέην, αγνώστου συγγραφέα (Ιρλανδία, 9ος αι. μ.Χ.), την Οδύσσεια του Ομήρου, και άλλα κείμενα από μυθολογικούς κύκλους, όπως το Πόπολ Βου, τη βίβλο κοσμογονίας των Μάγια, το Βιβλίο της Σκάλας του Μωάμεθ και, τέλος, ο Θάνατος του Αρθούρου του σερ Τόμας Μάλορι (Βρετανία, 1420-1450 μ.Χ.)

Η σταδιακή παρακμή της επικής λογοτεχνίας, ως γνωστόν, οδήγησε στο ρομάντζο που κυριάρχησε στον 20ό αιώνα και από το οποίο, μέσω των ιδεολογιών και της πολιτικής, δημιουργήθηκε το σύγχρονο μυθιστόρημα, εξαφανίζοντας τις μυθολογίες. Σήμερα τα έπη διαβάζονται σαν παραμύθια και ίσως να συγκινούν ακόμη τους ευαίσθητους αναγνώστες που δεν έχουν αλλοτριωθεί από την εικονική πραγματικότητα της τηλεόρασης.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ, ΤΟ ΒΗΜΑ , 23-12-2001