Τι ήταν και τι ήθελε το ΕΑΜ (Έλα ντε!)

Τα όσα γράφονταν επί εφτά χρόνια και τώρα αποτελούν τα κεφάλαια αυτού του τόμου, δεν αποτελούν μια ιστορία της εργατικής τάξης ή μια ιστορία της κατοχής. Η δουλειά μας είναι πολύ πιο σημαντική· προτείνουμε εργαλεία για να μπορεί κανείς να καταλαβαίνει την υπάρχουσα ιστοριογραφία. Συνεπώς, εργαλεία αποφυγής της σύγχυσης.
Το βασικότερο από αυτά τα εργαλεία είναι η αναζήτηση της σκοπιάς της εργατικής τάξης. Υποστηρίζουμε ότι για να αφηγηθούμε μια χρήσιμη ιστορία της κατοχής, πρέπει να μας δίνουν μαρτυρίες κομμουνιστριών από τις γυναικείες φυλακές κι εμείς να ψάχνουμε την τάξη. Να μας περιγράφουν χωριά "προκαπιταλιστικού τύπου" κι εμείς να ψάχνουμε την τάξη. Να μας μιλούν για τέχνη και διανόηση, για νεκρούς από πείνα, για στοιχειά και για φαντάσματα, για ηρωικές πολεμικές συγκρούσεις, για διωκόμενες εθνικές μειονότητες, για πατριώτες και δωσίλογους, για πόρνες προδότριες και ικανούς βενιζελικούς αξιωματικούς - κι εμείς να ψάχνουμε την τάξη.
Σίγουρα, μέχρι να τελειώσουμε, θα έχουμε αποδείξει ότι τα εργαλεία μας δουλεύουν· καλύτερα από ο,τιδήποτε άλλο έχει χρησιμοποιηθεί για να αφηγηθεί κανείς την ιστορία της κατοχής, του ελληνικού κράτους και του ελληνικού φασισμού. Προς το παρόν, το καλύτερο που μπορούμε να ελπίσουμε είναι να χρησιμοποιηθούν και από άλλους.