Τις πτύει;

Ο Πάρις Τακόπουλος ως φίλος και συνεργάτης του Παναγιώτη Κανελλόπουλου γνωρίστηκε σχεδόν με όλον τον πολιτικό κόσμο, εσωτερικού και εξωτερικού, κατά την διάρκειαν της επταετίας, και πράγματι ο κόσμος αυτός του είχε όλας τα πόρτας του ανοικτάς. Δυστυχώς όμως ανοιγοκλείνανε μόνον χωρίς κανένα αποτέλεσμα, παρά τας επανειλημμένος μεταβάσεις του από Υπουργείον εις Υπουργείον. Τέλος, λίγο πριν από κάποιες εκλογές, εξαιτίας μιας συνεντεύξεώς του, στην Ηλιαία, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συμπεριέλαβε μετά από μικράν συνεργασίαν με τον Τακόπουλο, όλες σχεδόν τις προτάσεις του για τον Πολιτισμό, και τις εξήγγειλε γραπτώς και στις προγραμματικές δηλώσεις της Ν.Δ. Της Ν.Δ. αποτυχούσης εις εκείνας τα εκλογάς, τα μέτρα δια τον Πολιτισμόν ανεβλήθησαν δι εν οριστικόν "επ' αόριστον". Ως εκ τούτου απεφάσισε ο Τακόπουλος να απευθυνθεί δι' αλληλογραφίας στον Κώστα Καραμανλή, αμέσως μόλις έμαθε ότι αυτοεχρήσθη Υπουργός Πολιτισμού εις την ιδίαν αυτού κυβέρνησνν. Αλλά και δι' έναν άλλον λόγο, διότι είχε και πολύ εγκάρδιους δεσμούς με τους γονείς του, όπως και με τον θείον του, κυρίως κατά το διάστημα της επταετίας, όταν τον επισκεπτότανε, εκ μέρους του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, εις Παρισίους. Τέλος μετά την αποκλειστικήν αποκάλυψιν αυτήν δια την αιτίαν των ημικεκλεισμένων επιστολών προς Κώσταν Καραμανλή, ο Καλλιγράφος θα ήθελε να εξηγήσει και τον λόγον της συνευρέσεως του Μπόστ σ' αυτό το βιβλίο. Η συμπαρουσία του δεν έχει καμμία σχέση με τας μη παραλλήλους επιστολάς του Μέντη προς τον Θείον του Κώστα, εις την Αυγήν, αλλά οφείλεται αποκλειστικά εις την συνεχιζομένην επικοινωνίαν του Μέντη με τον Πάρι, όπως αποδεικνύεται από τα "Χαιρετίσματα από τον Μέντη, ή εν κατά Λουκιανόν Ενύπνιον μετά Χρύσανθον, σ' ένα μη Πλατωνικόν Συμπόσιον" εκδοθέν το 2006 από τις εκδόσεις του "Άλλου Κόσμου". Τα κείμενα άλλωστε του Μποστ είναι πάντοτε επίκαιρα.