Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιον

Τα Ευαγγέλια με το βλέμμα ενός απλού πιστού.

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ
Πίστευα, λόγω περιστάσεων, ότι ο Θεός αξίωνε από εμένα συγγραφή
επάνω στον λόγο Του, υποδεικνύοντάς μου το «τάλαντο» που όφειλα
να αξιοποιήσω, με τις γνωστές συνέπειες σε περίπτωση ολιγωρίας μου.
Γι’ αυτό και υπάκουσα ενώ δεν είχα μέχρι τότε κάποια πρόθεση
οποιασδήποτε συγγραφής. Όμως αμφιβολίες με βασάνιζαν. «Μήπως
αυτή η πίστη μου δεν είχε σχέση με την πραγματικότητα»; Ένα πρωινό
του καλοκαιριού του 2020, γονάτισα στο «ταμείο» μου και
προσευχήθηκα με όση θέρμη μπορούσα να διοχετεύσω στην
προσευχή. «Κύριε` Εσύ όντως μου το ζήτησες; Είναι χρήσιμα για το
έργο Σου τα γραπτά μου, έστω και ελάχιστα; Απάντησέ μου σε
παρακαλώ με ένα από τους τρόπους Σου».Το πρωί της επόμενης
ημέρας(!), μου τηλεφωνεί ο αδελφός Κώστας Ακριτόπουλος για να μου
πει ότι η σύζυγός του Ελένη (δεν είχα μαζί του και μαζί της την
παραμικρή επαφή) θέλει να με ενημερώσει για ενύπνιο που είδε την
νύχτα. Πήρε το ακουστικό και μου είπε τα εξής: «Ήμουνα με μία άλλη
αδελφή και με σένα, αδελφέ Παντελή, σ’ ένα καταπράσινο χωράφι όπου
σ’ ένα σημείο του υπήρχαν ελκυστικά, μεγάλα, παράξενα κόκκινα
φρούτα. Πήραμε από ένα, οι δύο γυναίκες, για να τα φάμε και εσύ μας
απέτρεψες λέγοντας ότι δεν είναι καλά». Δεν έστειλε σ’ εμένα το ενύπνιο
για να μη νομίσω ότι είναι από την καρδιά μου. Ο καθένας, ανάλογα με
τις πεποιθήσεις του, μπορεί να βγάλει όποιο συμπέρασμα θέλει. Εγώ
όμως πήρα την απάντηση που ζητούσα και Τον ευγνωμονώ.