Η ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού στον περί μνημονίων λόγο

Η ελληνική κρίση αποδείχθηκε το σημαντικότερο πρόβλημα στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τουλάχιστον έως το 2010. Τρία Μνημόνια Κατανόησης υπεγράφησαν από ελληνικές κυβερνήσεις κατά την περίοδο 2010- 2018. Ενείχαν πολιτικές λιτότητας, οι οποίες, καίτοι διαρκώς παρουσιάζονταν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ ως θεραπεία, μονόδρομος και αντικειμενική εξέλιξη των πραγμάτων, δεν είχαν το αποτέλεσμα που οι εισηγητές τους ευαγγελίζονταν. Η ανάλυση ομιλιών που εκφωνήθηκαν από τους πρωθυπουργούς και τους υπουργούς Οικονομικών των ελληνικών κυβερνήσεων σε κρίσιμες ημερομηνίες διατρανώνει την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού στο σχετικό Λόγο. Η έννοια της ηγεμονίας –υπό γκραμσιανούς όρους– επιτρέπει στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές να επανέρχονται ως άνευ αντιπάλου στρατηγικές επιλογές για την επίλυση των προβλημάτων που οι ίδιες δημιούργησαν. Διά της ανάλυσης Λόγου υπογραμμίζονται τα στοιχεία που την καταδεικνύουν και διερευνάται η πιθανή ιδεολογική σύγκλιση των κειμένων, παρά την εκφορά τους από διαφορετικών ιδεολογικών καταβολών και κομμάτων πολιτικούς. Σκοπός του εγχειρήματος είναι να παρουσιάσει ένα ευρύ θεωρητικό πλαίσιο γύρω από το νεοφιλελευθερισμό και τις κρίσεις του και να ερευνήσει την κατίσχυση της συγκεκριμένης ιδεολογίας στους Λόγους των ιθυνόντων πολιτικών προσώπων κατά την προσπάθειά τους να πείσουν τη Βουλή και την κοινή γνώμη να εγκρίνουν προγράμματα λιτότητας ως ασφαλείς επιλογές απόκρισης στην κρίση.