Μαρίσμη

Επειδή τελευταία το κεφάλι μου πονά και γυρίζει, δυσκολεύομαι να είμαι ήρεμη. Το μόνο πράγμα που με κάνει να μη ζαλίζομαι, είναι όταν έρχεται σπίτι ο Παύλος και βάζει τα σιντί του Χιώτη και του Παπαϊωάννου. Ακούω τις "Περασμένες μου αγάπες" και τον παρακαλώ να το ξαναπαίξει από την αρχή· αυτός μπερδεύει τα κουμπιά, καμιά φορά το βάζει από τη μέση, αλλά δε με πειράζει. Ξαναπιάνω το τραγούδι και η ανακατωσούρα μέσα μου σταματά.
Πρώτη φορά είδα δίσκο στη γιορτή της Αγίας Αικατερίνης, αμέσως μετά την απελευθέρωση. Είχε έρθει ένας γύφτος με γραμμόφωνο στο καφενείο και τον πλήρωναν να βάλει τραγούδια για να χορέψουν. Δεσποινιδούλες εμείς, ντρεπόμασταν να μπούμε μέσα, που ήμασταν πιο ξυπόλητες κι από το γύφτο.
Μόνο κοιτάγαμε από την τζαμαρία και θαυμάζαμε, πώς από μια μαύρη πλάκα κι από ένα χωνί έβγαινε τέτοια ωραία μουσική! Έπειτα με το Θύμιο, αγοράσαμε πικάπ. Δεν ήταν αυτόματα τότε τα μηχανήματα, αλλά ήξερες από τις χαραγματιές πού ξεκίναγε το τραγούδι.