Από τις όχθες του Αλιάκμονα στον Μολδάβα

Δύο συνομήλικα αγόρια, ο Άγγελος στην Ελλάδα και ο Μιλάν στην Τσεχοσλοβακία, μεγαλώνουν στους πιο δύσκολους καιρούς για τις χώρες τους. Ο εχθρός ίδιος, η βάρβαρη κατοχή της Χιτλερικής Γερμανίας.

Ο Άγγελος βιώνει τον τρόμο που σπέρνουν οι κατακτητές, αλλά και την τρομοκρατία της μεταβαρκιζικής περιόδου.

Μαζί µε τα παιδιά του χωριού του και των γειτονικών Γραμμοχωρίων στέλνονται στη Λαϊκή Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας.

Εκεί δημιουργείται µία δυνατή φιλία µε τον Μιλάν. Τα δύο αγόρια ζουν στη Πράγα ωραία και ξένοιαστα φοιτητικά χρόνια, ερωτεύονται και γίνονται επιτυχημένοι επιστήμονες.

Ο Άγγελος ζει µε τη λαχτάρα για επιστροφή. Επαναπατρίζεται και αντί για χωριό και σπίτι βρίσκει σορούς από χαλάσματα. Συγκρίνει το παρελθόν µε το παρόν...


"Στράφηκαν προς το µέρος της φωνής. Όρµησαν στο µαγειρειό και όταν αντίκρισαν την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η µάνα και τον τροµαγµένο Άγγελο δίπλα στη µάνα του και όταν µάθανε για το δάγκωµα της οχιάς τρόµαξε και η "αφεντιά" τους. Ο αρχιχωροφύλακας πλησίασε στο κρεβάτι µε κάποια ένδειξη συµπόνιας και µέσα στην αµηχανία του: "Να φέρετε γιατρό" είπε και έφυγε. Η µάνα του Άγγελου νίκησε το δηλητήριο της οχιάς, αλλά το δηλητήριο του µίσους και της τροµοκρατίας στη µεταβαρκιζιανή περίοδο, που ενθάρρυνε το επίσηµο κράτος, οργίαζε."
(απόσπασμα από το βιβλίο)

Ελάχιστα βιβλία έχουν κυκλοφορήσει µε θέµα τα ελληνόπουλα που έφυγαν την περίοδο του Εµφυλίου για τις σοσιαλιστικές χώρες. Έχουν γραφτεί κείµενα µε ψεύδη, µισόλογα, παθιασµένα και συνήθως από την πλευρά των νικητών - της Δεξιάς. Κι όσο περνούν τα χρόνια και φεύγουν οι πρωταγωνιστές και οι απλοί άνθρωποι που έζησαν στο πετσί τους το τότε, τόσο σβήνει η ζώσα ιστορική µνήµη, και µαζί της έστω και τα ψήγµατα της ατόφιας αλήθειας.
Οι εκδόσεις "Εντός" µε υπερηφάνεια παρουσιάζουν το βιβλίο του κ. Μιχάλη Θεοδώρου, του παιδιού που έζησε στο πετσί του τα τροµερά γεγονότα του Εµφυλίου, που µιλάει ανοιχτά για όσα συνέβησαν σε βάρος όσων δεν υπέκυψαν στο κυνηγητό των παρακρατικών και του στρατού, που µάτωσαν, κι αναγκάστηκαν να µετοικήσουν σε φιλόξενες, λαϊκές χώρες.
Περιγράφει µε ενάργεια την πορεία της ζωής του στην Τσεχοσλοβακία, τις σπουδές και τον αγνό - όµορφο, µοναδικό έρωτά του. Αλλά πρωτοτυπεί και σε άλλο βασικό σηµείο. Ιστορεί την επιστροφή του στο χωριό του (στα Γραµµοχώρια), τη νέα ζωή του στην Αθήνα, ενώ σκιαγραφεί το σήµερα της Τσεχίας.