Θεωρίες οργάνωσης και ζητήματα δημοκρατίας στα κοινωνικά κινήματα

Η οργανωτική συγκρότηση των κινηματικών φαινομένων οδηγεί κάποιες φορές στην αλλαγή παραδείγματος. Κάτι αντίστοιχο επιχειρήθηκε με το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ (ως μελέτη περίπτωσης), αφού η εμφάνισή του απασχόλησε για δεκαετίες και την οργανωτική σκέψη. Οι έννοιες δίκτυο και φόρουμ κυριάρχησαν ως διαδικασίες οργανωτικής συγκρότησης, χωρίς ωστόσο να λείψουν και άλλες εκδοχές. Εντοπίζεται πως κυρίως η ακαδημαϊκή ενασχόληση με το θέμα οργάνωσης των κοινωνικών κινημάτων, αφυδατωμένη από τα συγκρουσιακά χαρακτηριστικά τους, οδηγήθηκε στην κατεύθυνση αφενός της μοντελοποίησης και του ισομορφισμού και αφετέρου της σύνδεσης της οργανωσιακής και κινηματικής θεωρίας σε μια γενικότερη οργανωσιακή θεωρία, όπου κινηματικές οργανώσεις και εταιρίες αντιμετωπίζονταν όλα ως οργανισμοί. Στο παρόν βιβλίο επιχειρείται ένα φιλόδοξο εγχείρημα παρουσίασης όλων των οργανωτικών αντιλήψεων που εμφανίστηκαν καθώς και βασικών «μοντέλων» λειτουργίας (οριζοντιότητα, συναίνεση ως τρόπος λήψης αποφάσεων κλπ.). Οι παραπάνω παραδοχές δοκιμάζονται μέσα από την προβολή τους στην ίδια την λειτουργία του Π.Κ.Φ., για να αποδειχθεί πόσο κι αν το κοινωνικό πράττειν, απέχει από τις μελετητικές κατασταλάξεις.