Κορφιάτικες Ιστορίες

Καρπός μιας εξωσυζυγικής σχέσης είναι το νήπιο που θάβεται ζωντανό από τον απατημένο πατέρα-αφέντη στο Πίστομα (1898). Απατημένος νομίζει πως είναι και ο σύζυγος στο Ακόμα; (1904), που σκοτώνει τη γυναίκα του σχεδόν εξαναγκασμένος από τον εξάδελφό του. Στην Υπόληψη (1904), οι συγγενείς της αποπλανημένης κόρης αναγκάζουν με τα όπλα τον πλούσιο διακορευτή της να την παντρευτεί. Στις Δυο αγάπες (1910), δυο οικογένειες σμίγουν για να εκδικηθούν μαζί τον άνθρωπο που «τις εντρόπιασε», ξελογιάζοντας τα κορίτσια τους. Στον Τίμιο κόσμο (1905) μια πολιτική αντιπαράθεση δύο ανθρώπων στην ταβέρνα του χωριού καταλήγει σε φονικό όταν ο ένας ξεστομίζει τη φράση «Γιατί εσέ, τη γυναίκα σου την είχα εγώ πριν!» Στην Παντρειά της Σταλαχτής (1905) το ποτάμι καταπίνει τους μοιραίους εραστές, όταν το χέρι του αντίζηλου κόβει το σκοινί της σωτηρίας.

«Με τη σμίλη –ή το νυστέρι—του κοινωνικού ρεαλισμού του», όπως παρατηρεί ο Γιάννης Δάλλας, ο Θεοτόκης αποτυπώνει τη μικροκοινωνία της Κέρκυρας σ’ αυτά τα σκληρά και στιλπνά αφηγήματα, που μοιάζει να βγαίνουν από το «αστυνομικό δελτίο» της εποχής.

Περιεχόμενα:

Κωνσταντίνος Θεοτόκης
Έγραψαν για το βιβλίο: Κ. Θ. Δημαράς
Λίνος Πολίτης

Πίστομα
Ακόμα
Κάιν
Η ζωή του χωριού
Υπόληψη
Τίμιος κόσμος
Η παντρειά της Σταλαχτής
Αγάπη παράνομη
Οι δύο αγάπες
Αμάρτησε;
Ο παπα- Ιορδάνης περίχαρος και η ενορία του

Γλωσσάρι