Πελασγικά ήτοι Περί της γλώσσης των Πελασγών

Το έργον τούτο, όπερ θεία συνάρσει παραδίδομεν σήμερον εις την δημοσιότητα, προήλθε κατά τα εν τη εισαγωγή λεπτομερώς εκτιθέμενα εκ του δευτέρου μέρους της Ομηρικής ημών μελέτης, του περί της περιπλανήσεως του Οδυσσέως πραγματευομένου· συμβάλλει δε εις την λύσιν γλωσσικών και εθνολογικών ζητημάτων των Ελληνικών χωρών από της πολιάς μεν αρχαιότητος υφισταμένων, ήδη δε διά των τελευταίων εν Κρήτη ανασκαφών έτι μάλλον ανακινηθέντων.

Τις ο λαός ο αναπτύξας εν Κρήτη (δύο και πλέον π. Χρ. χιλιετηρίδας) τον θαυμάσιον Μινωϊκόν πολιτισμόν, και χαράξας ενεπίγραφα μνημεία της ιστορίας αυτού διά της ιερογλυφικής γραφής της εν τη μεγαλονήσω τελευταίον ανακαλυφθείσης; Απορούντες ίστανται οι σοφοί προ του ερωτήματος τούτου, αναμένοντες την απάντησιν εκ μόνης της αναγνώσεως των ιερογλυφικών εκείνων επιγραφών της μέχρι τούδε μεν μη επιτευχθείσης, δυσκόλως δ' ίσως και εν τω μέλλοντι επιτευχθησομένης. Αλλ' αρά γε η επιστήμη ουδέν έχει άλλο μέσον προς επίλυσιν του ζητήματος τούτου και άνευ της αναγνώσεως των Κρητικών ιερογλυφικών; Ευτυχώς η επιστήμη κέκτηται ικανά τοιαύτα μέσα, ταύτα δε και υποδεικνύομεν ημείς ενταύθα. [...]