Και τώρα, αγάπη μου, οι δυο μας

Όταν χώρισα, η καλύτερή μου φίλη για να με παρηγορήσει επινόησε το ρητό "η ζωή αρχίζει μετά το διαζύγιο".
Κι εγώ, που ήθελα όσο τίποτε να πάρω το αίμα μου πίσω, ορκίστηκα να γίνω η ζωντανή απόδειξη της θεωρίας της, αφού, όμως, πρώτα θα έβρισκα την απάντηση στο ερώτημα που με βασάνιζε: "Μα τι είχε, τέλος πάντων, εκείνη η άλλη παραπάνω από μένα;"
Τότε, γνώρισα τη Σαλώμη. Αντάξια της αμαρτωλής γοητείας που έκρυβε το όνομά της, ήταν ο τύπος της μοιραίας γυναίκας, που έχει στα πόδια της τ' αρσενικά και που όλες εμείς οι άλλες θαυμάζουμε και ζηλεύουμε ταυτόχρονα.
Αρχισα, λοιπόν, ν' αντιγράφω το χαρακτήρα της και να μιμούμαι τους τρόπους της. Πολύ σύντομα θα γινόμουν όπως αυτή και τότε... αλίμονο στον άντρα που θα έκανε το λάθος να βρεθεί στο δρόμο μου!