Δάκρυα σε μεταξωτό μαντήλι

Η Φωτιά και το Μελτεμάκι. Η Στέλλα και η Ροδούλα. Δυο αδελφές.

«Αδελφές ψυχές» ακόμα και μέσα στη διαφορετικότητά τους.

Η απώλεια των γονιών, στα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής τους, τις φέρνει αντιμέτωπες με μια καινούρια, οδυνηρά απαιτητική πραγματικότητα. Ενώνουν τις δυνάμεις τους στην πάλη για την επιβίωση, την αξιοπρέπεια, τον έρωτα, το όνειρο! Στόχοι ζωής που ακυρώνονται και επαναπροσδιορίζονται, ευθύνες που βαραίνουν σε τρυφερούς κοριτσίστικους ώμους χωρίς να μετρούν αντοχές.

«Η ζωή, μέσα απ’ τα χτυπήματά της, σε κάνει συχνά να επωμίζεσαι από νωρίς ευθύνες που στην ουσία δε σου ανήκουν. Αλλά μιλάμε για τη ζωή… την απρόβλεπτη. Την όμορφη όσο και αδυσώπητη.»



Ο έρωτας ψάχνει απεγνωσμένα μια χαραμάδα για να ρίξει το φως του στις ζωές των δυο κοριτσιών, όμως όταν τα νιάτα παλεύουν με την αγριάδα της ζωής, ο έρωτας γίνεται συχνά ένα γλυκό χάδι ανακούφισης και παρηγοριάς, αλλά μόνο αυτό! Την ώρα που η Ροδούλα θα κάνει τα πρώτα σταθερά βήματά της σε μια ομαλή και τακτοποιημένη ζωή, ο πρώτος μεγάλος έρωτας της Στέλλας θα έρθει από μακριά και θα σπείρει θύελλες και καταιγίδες. Θα βγάλει φαντάσματα στο φως. Ένας έρωτας που θα τη βασανίσει, θα την πληγώσει, θα τη σημαδέψει ανεπανόρθωτα, θ’ ανατρέψει τα πάντα στη ζωή και την ψυχή της.

Η απόδραση και η καινούρια ζωή στη Σίφνο, προάγγελος της κάθαρσης, θα την οδηγήσει στη λύτρωση, από τη στιγμή που, αφήνοντας πίσω τα πάθη και τις πληγές ενός τραυματικού παρελθόντος, θα σταθεί ξανά στα πόδια της και θα φωνάξει αποφασιστικά στον ίδιο της τον εαυτό:

«Είμαι η Στέλλα Μακρή και δε θ’ αφήσω τίποτα να με λυγίσει. Τίποτα

και κανέναν»!

Σ.Τ.