Η διαθήκη της Μαρίας ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Με τρυφερότητα και θλίψη, με πικρία και οργή, η Μαρία καταθέτει τη δική της εκδοχή του συγκλονιστικού γεγονότος που υπήρξε καθοριστικό τόσο για την ίδια όσο και για την ανθρωπότητα. Γερασμένη, καταπονημένη και εξόριστη, η Μαρία αγνοεί την παράμετρο ανθρωπότητα. Για εκείνη μετράει το ότι το παιδί της πέθανε με τρόπο σκληρό και απάνθρωπο για έναν απροδιόριστο σκοπό, σε μια εποχή αλλαγών και ανακατατάξεων.


Καθώς η ζωή της έχει αρχίσει να παίρνει μυθικές διαστάσεις, η Μαρία αποφασίζει να μιλήσει. Μέσα από τη σπαρακτική αφήγηση των γεγονότων αναδύεται όχι μόνον η τραγική μορφή της μητέρας αλλά και η μορφή της γυναίκας που ασκεί με το ίδιο ήθος και αυστηρότητα την κριτική και την αυτοκριτική.


Η διαθήκη της Μαρίας ήταν στη βραχεία λίστα του βραβείου Μπούκερ για το 2013 και έχει ανέβει με μεγάλη επιτυχία σε θεατρική σκηνή του Λονδίνου.




Κριτικές για το βιβλίο:

Το μυθιστόρημα αυτό είναι η εκδοχή της Παρθένου Μαρίας για τη ζωή του Χριστού. Αφού μια ζωή ολόκληρη άκουγε τις εκδοχές όλων των άλλων γι' αυτή τη ζωή, η Μαρία εκδηλώνει το θυμό και την απογοήτευσή της, θεωρώντας ότι είναι όλες αμφισβητήσιμες.(Irish Independent)


Τολμηρό και πολύ συγκινητικό. (John Banville "Books of the Year", Irish Times)

Η καταπονημένη Μαρία του Τομπίν, γεμάτη σκεπτικισμό και μνησικακία, μοιάζει πολύ πιο αληθινή και γήινη από την ευσεβή, αιώνια παρθένο του θρύλου.Ο Τομπίν είναι εξαιρετικός συγγραφέας: όπως πάντα η λυρική και συγκινητική πρόζα του είναι το αληθινό θαύμα". (Naomi Alderman, Observer)



Με την παραπλανητικά λιτή γραφή του ο Τομπίν παρουσιάζει την ιστορία της Παρθένου Μαρίας σαν μια ιστορία ανθρώπινης απώλειας και όχι σαν μια ιστορία λύτρωσης. Για τη Μαρία του Τομπίν δεν νιώθουμε εύκολα ευλάβεια, μπορούμε όμως εύκολα να ταυτιστούμε μαζί της.(Metro)

Ο Τομπίν καταθέτει ένα εντυπωσιακό έργο θρησκευτικής φαντασίας....εξαιρετικά πρωτότυπο, από τα κείμενα που δύσκολα ξεχνιούνται. (TLS)