Το βιβλίο αποτελεί μια ολοκληρωμένη τοιχογραφία της άρχουσας τάξης της τσαρικής Ρωσίας στα χρόνια του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα.
Το ρομάντζο της Άννας Καριένινας με τον πρίγκιπα Βρόνσκη δεν είναι παρά ο καμβάς όπου επάνω του ο Τολστόι κεντά με ανεξίτηλα χρώματα μια σύνθεση αμέτρητων προσώπων ( η Άννα Καριένινα μόλις και με τα βίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το κεντρικό πρόσωπο) που συμπλέκονται, κινούνται, διαλογίζονται και πράττουν σε ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι συμβάντων, γεγονότων και καταστάσεων που καλύπτουν πάνω από 1250 πυκνογραμμένες σελίδες.
Ο Τολστόι αποδεικνύεται όχι μόνο ένας αξεπέραστος ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής μα κι ένας εκπληκτικός σε περιγραφική δύναμη συγγραφέας. Οι πρωταγωνιστές του έργου σκιαγραφούνται με κάθε δυνατή λεπτομέρεια ώστε φαντάζουν στα μάτια μας απόλυτα πραγματικοί και αληθινοί, ο καθένας με τις δικές του εμμονές και τους δικούς του δαίμονες που τον κατατρέχουν. Οι περιγραφές της μεγαλόθυμης μεταστροφής του Καριένιν, της εσωτερικής ανασφάλειας και της τραγικής αυτοκτονίας της Άννας, του θανάτου του αδερφού του Λιέβιν, της εσωτερικής ενόρασης του ίδιου του Λιέβιν, της βαθιάς προσωπικής αλλαγής του Βρόνσκη χάρη στον έρωτα είναι μερικά μόνο από τα κομβικά εκείνα σημεία όπου φαίνεται ανάγλυφη η συγγραφική δεξιοτεχνία και η μεγαλοφυΐα της έμπνευσης του Τολστόι.
Παρόλη όμως τη δύναμη των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται ο πραγματικά σπουδαίος αυτός Ρώσος λογοτέχνης 1250 σελίδες δεν είναι εύκολο να προσπελαστούν. Σε πολλά σημεία ο αναγνώστης θα νιώσει ότι δυσκολεύεται. Ο ρυθμός της εξέλιξης είναι αργός και πολλά δευτερεύοντα γεγονότα παρεισφρέουν στην κεντρική υπόθεση καθιστώντας την ανάγνωση από απόλαυση δοκιμασία. Ωστόσο πιστεύω πως έτσι είναι τα πραγματικά μεγάλα έργα. Όχι πρωτίστως ευχάριστα αλλά κυρίως ωφέλιμα.
Και ο αναγνώστης που θα αφιερώσει το χρόνο που αξίζει σε αυτό το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας θα βγει αληθινά ωφελημένος…
