Χωριστά δωμάτια

Ο Λέο, διάσημος συγγραφέας στα τριάντα δύο του χρόνια, βιώνει τον τεράστιο πόνο της απώλειας του συντρόφου του, του Τόμας, ενός νεαρού Γερμανού πιανίστα. Προσπαθώντας να διαχειριστεί το πένθος του ταξιδεύει σε μια Ευρώπη που αλλάζει, και μέσα από τις συνεχείς αναδρομές του στο παρελθόν ξαναζωντανεύει η έντονη ερωτική τους σχέση: η γνωριμία τους σ’ ένα πάρτι στο Παρίσι, η περιπλάνησή τους στις μπιραρίες και τα πανδοχεία της δυτικής Γερμανίας, το επεισοδιακό τους ταξίδι στην Ισπανία την εβδομάδα των Παθών. Οι δυο εραστές συναντιούνται συχνά, περνούν τις διακοπές τους μαζί, αλλά ζουν χωριστά, σε διαφορετικές πόλεις, σε χωριστά δωμάτια, με απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων ανάμεσά τους. Ο Λέο είχε επιβάλει αυτή την απόσταση προκειμένου να διατηρείται άσβεστο το ερωτικό τους πάθος και να μπορούν το υπόλοιπο διάστημα απερίσπαστοι να δουλεύουν, να δημιουργούν, να εξελίσσονται. Τώρα, που ο Τόμας έχει φύγει από τη ζωή, ο Λέο έρχεται αντιμέτωπος με μια πρωτόγνωρη μοναξιά που, εκτός από συναισθηματικά, τον μπλοκάρει και συγγραφικά. Σκάβει μέσα του για να βρει τα βαθύτερα κίνητρα της ζωής, της αγάπης, της γραφής, και στοχάζεται πάνω στη διαφορετικότητα, την πίστη, τη νεότητα που χάνεται, το πένθος, τη νοσταλγία.
Η παρατήρηση του κόσμου γύρω του και οι λέξεις, για μία ακόμα φορά λυτρωτικές, θα τον βοηθήσουν να ανοιχτεί ξανά προς τους άλλους και τη ζωή την ίδια.

Τα Χωριστά δωμάτια είναι ίσως ένα αντάτζιο πάνω στην ενδοσκόπηση και την ανακάλυψη των βαθύτερων –για τον πρωταγωνιστή– κινήτρων της αγάπης και της γραφής. Είναι το πρώτο βιβλίο που έγραψα αφότου έκλεισα τα τριάντα μου χρόνια. Όπως λέει η Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν: «Όταν κανείς πλησιάζει το τριακοστό έτος της ηλικίας του, δεν παύουμε βέβαια να τον αποκαλούμε νέο. Ο ίδιος όμως, μολονότι δεν διακρίνει καμία αλλαγή μέσα του, κυριεύεται από ανασφάλεια? νιώθει πως δεν του αρμόζει πια να χαρακτηρίζεται νέος. Κι ολοένα βυθίζεται».
Πιερ Βιτόριο Τοντέλι (1955-1991)