Απίθανες ιστορίες

[...]Η εφημερίδα κυκλοφόρησε και ποτέ δεν είχα ξαναδεί ένα τόσο ασήμαντο πράγμα να προσελκύει τόσο μεγάλη προσοχή όσο εκείνα τα πειραχτικά σχόλιά μου.
Για πρώτη φορά στα χρονικά το Φύλλο του Χάνιμπαλ είχε ζήτηση -μια εμπειρία που δεν είχε γνωρίσει ποτέ πριν. Ολόκληρη η πόλη αναστατώθηκε. Όταν ανακάλυψε πως ήταν ένα νιάνιαρο (όπως με αποκάλεσε) που του είχε κάνει τη ζημιά, απλώς μου τράβηξε τ' αυτιά κι έφυγε· το ίδιο βράδυ, όμως, μάζεψε τα πράγματά του κι άφησε την πόλη μας για πάντα. Ο ράφτης ήρθε με το σίδερό του και με μια ψαλίδα· όμως μου έδειξε την ίδια περιφρόνηση και αναχώρησε για το Νότο εκείνη τη νύχτα. Οι δύο δυσφημισμένοι πολίτες ήρθαν απειλώντας να κάνουν μήνυση για συκοφαντία και έφυγαν εξοργισμένοι από την ασημαντότητά μου. Ο εκδότης της αγροτικής εφημερίδας εισέβαλε πολεμοχαρής την επόμενη μέρα, διψώντας για αίμα. Κατέληξε όμως να με συγχωρεί εγκάρδια και να με καλεί στο παντοπωλείο για να ξεπλύνουμε κάθε εχθρότητα μ' ένα φιλικό ποτηράκι από το «εντομοκτόνο» του Φέινστοκ, όως το αποκαλούσε αστειευόμενος.[...]

Από τη συλλογή Sketches New and Old, πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1876