0
Your Καλαθι
Τα παιδιά του Αραράτ
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
Το βιβλίο μου "Τα παιδιά του Αραράτ" αγκαλιάστηκε από τις εκδόσεις Libreria Espanola Νικολόπουλος, συμπληρώθηκε, ανανεώθηκε και είναι έτοιμο "φρέσκο" στα ράφια των βιβλιοπωλείων.
Είναι προσωπική μαρτυρία, που απ’ αυτήν ξετυλίγεται όλη η ιστορία του Κουρδιστάν, οι αγώνες για την αυτοδιάθεση του βασανισμένου αυτού λαού, η ζωή των Κούρδων στα χέρια των κατακτητών και δη του βαθέος κράτους της Τουρκίας.
Το μαύρο είναι το πένθος μας. Το κόκκινο είναι το αίμα μας.
Από το πρώτο του φασκίωμα έμαθε ποιος είναι. Προτού προλάβει ν' αγαπήσει τη ζωή, αγάπησε την πατρίδα του. Με τ' όνομά της τον νανούριζε η μάνα του. Και όλα, μα όλα τα βράδια, οι ιστορίες του τόπου του βρίσκονταν μια ανάσα πριν απ' το "καληνύχτα".
Ήξερε ότι δεν έπρεπε να λέει δυνατά πως είναι Κούρδος κι έβγαλε το θυμό του, παιδί ακόμα, χαστουκίζοντας το άγαλμα του Κεμάλ. Από τότε γνώρισε όλες τις φυλακές της Τουρκίας. Τα βασανιστήρια σημάδεψαν το κορμί και το μυαλό του. Βγήκε στο αντάρτικο, στο Αραράτ.
Είδε συντρόφους του να πεθαίνουν για την πατρίδα, γυναίκες και παιδιά να γίνονται λάφυρα στα χέρια του θανάτου, ώσπου δραπέτευσε... Κι είχε μαζί του μόνο ένα μικρό κομμάτι σχισμένης επιστολής...
Τώρα πια, απ' την Ελλάδα, από αυτή τη δεύτερη πατρίδα του, αγωνίζεται για να ελευθερωθεί το Κουρδιστάν, αλλά και για να εκπληρώσει μια υπόσχεση: να κάνει για όλους τους Κούρδους αγωνιστές ένα μνημείο στο Αραράτ, με ένα καντηλάκι που θα καίει πάντα, όπως έκαιγαν κι οι ψυχές τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο)
Ο Τζεμίλ Τουράν γεννήθηκε τη δεκαετία του '50 στο Κουρδιστάν της Τουρκίας, στην περιοχή Σερχάτ.
Μεγάλωσε σε φορτισμένο πατριωτικό κλίμα. Έκανε ανώτατες σπουδές στην Άγκυρα και αργότερα στην Κωνσταντινούπολη. Εντάχθηκε και αγωνίστηκε στην πρώτη γραμμή του απελευθερωτικού αγώνα του κουρδικού Κινήματος. Έζησε τις δύο χούντες της Τουρκίας, του 1971 και του 1980. Κυνηγήθηκε για την αγωνιστική και πολιτική του δραστηριότητα, φυλακίστηκε και βασανίστηκε. Διέφυγε το 1984, πέρασε στην Ελλάδα, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο και αργότερα απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα.
Εργάζεται ως δημοσιογράφος στη Γ. Γ. Ενημέρωσης & Επικοινωνίας. Άρθρα του και πολιτικές αναλύσεις του δημοσιεύονται στον κουρδικό και ελληνικό Τύπο. Τη ζωή του αφηγήθηκε στον Νίκο Κάσδαγλη και έτσι γράφτηκε το βιβλίο "Το Αραράτ αστράφτει". Επιμελήθηκε το ιστορικό βιβλίο του Κεμάλ Μπουρκάι "Οι Κούρδοι και το Κουρδιστάν" (εκδ. Παπαζήση, 1999). Το 2001 εκδίδεται το πρώτο του μυθιστόρημα, "Το ματωμένο χιονολούλουδο" (εκδ. Καστανιώτη), που είναι και το πρώτο λογοτεχνικό έργο Κούρδου που γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα. Ακολουθούν, πάντα στα ελληνικά, "Τα Μάτια του Λύκου" (2003), "Η νύχτα που έβλεπε τη μέρα" (2006), "Τα παιδιά του Αραράτ" (2008), "Εκεί ο Θεός κοιμόταν" (2013) και "Αζάντ με λένε" (2015)
Είναι προσωπική μαρτυρία, που απ’ αυτήν ξετυλίγεται όλη η ιστορία του Κουρδιστάν, οι αγώνες για την αυτοδιάθεση του βασανισμένου αυτού λαού, η ζωή των Κούρδων στα χέρια των κατακτητών και δη του βαθέος κράτους της Τουρκίας.
Το μαύρο είναι το πένθος μας. Το κόκκινο είναι το αίμα μας.
Από το πρώτο του φασκίωμα έμαθε ποιος είναι. Προτού προλάβει ν' αγαπήσει τη ζωή, αγάπησε την πατρίδα του. Με τ' όνομά της τον νανούριζε η μάνα του. Και όλα, μα όλα τα βράδια, οι ιστορίες του τόπου του βρίσκονταν μια ανάσα πριν απ' το "καληνύχτα".
Ήξερε ότι δεν έπρεπε να λέει δυνατά πως είναι Κούρδος κι έβγαλε το θυμό του, παιδί ακόμα, χαστουκίζοντας το άγαλμα του Κεμάλ. Από τότε γνώρισε όλες τις φυλακές της Τουρκίας. Τα βασανιστήρια σημάδεψαν το κορμί και το μυαλό του. Βγήκε στο αντάρτικο, στο Αραράτ.
Είδε συντρόφους του να πεθαίνουν για την πατρίδα, γυναίκες και παιδιά να γίνονται λάφυρα στα χέρια του θανάτου, ώσπου δραπέτευσε... Κι είχε μαζί του μόνο ένα μικρό κομμάτι σχισμένης επιστολής...
Τώρα πια, απ' την Ελλάδα, από αυτή τη δεύτερη πατρίδα του, αγωνίζεται για να ελευθερωθεί το Κουρδιστάν, αλλά και για να εκπληρώσει μια υπόσχεση: να κάνει για όλους τους Κούρδους αγωνιστές ένα μνημείο στο Αραράτ, με ένα καντηλάκι που θα καίει πάντα, όπως έκαιγαν κι οι ψυχές τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο)
Ο Τζεμίλ Τουράν γεννήθηκε τη δεκαετία του '50 στο Κουρδιστάν της Τουρκίας, στην περιοχή Σερχάτ.
Μεγάλωσε σε φορτισμένο πατριωτικό κλίμα. Έκανε ανώτατες σπουδές στην Άγκυρα και αργότερα στην Κωνσταντινούπολη. Εντάχθηκε και αγωνίστηκε στην πρώτη γραμμή του απελευθερωτικού αγώνα του κουρδικού Κινήματος. Έζησε τις δύο χούντες της Τουρκίας, του 1971 και του 1980. Κυνηγήθηκε για την αγωνιστική και πολιτική του δραστηριότητα, φυλακίστηκε και βασανίστηκε. Διέφυγε το 1984, πέρασε στην Ελλάδα, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο και αργότερα απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα.
Εργάζεται ως δημοσιογράφος στη Γ. Γ. Ενημέρωσης & Επικοινωνίας. Άρθρα του και πολιτικές αναλύσεις του δημοσιεύονται στον κουρδικό και ελληνικό Τύπο. Τη ζωή του αφηγήθηκε στον Νίκο Κάσδαγλη και έτσι γράφτηκε το βιβλίο "Το Αραράτ αστράφτει". Επιμελήθηκε το ιστορικό βιβλίο του Κεμάλ Μπουρκάι "Οι Κούρδοι και το Κουρδιστάν" (εκδ. Παπαζήση, 1999). Το 2001 εκδίδεται το πρώτο του μυθιστόρημα, "Το ματωμένο χιονολούλουδο" (εκδ. Καστανιώτη), που είναι και το πρώτο λογοτεχνικό έργο Κούρδου που γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα. Ακολουθούν, πάντα στα ελληνικά, "Τα Μάτια του Λύκου" (2003), "Η νύχτα που έβλεπε τη μέρα" (2006), "Τα παιδιά του Αραράτ" (2008), "Εκεί ο Θεός κοιμόταν" (2013) και "Αζάντ με λένε" (2015)
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
