Κορυδαλλός 1975-79

Το πρώτο ξάφνιασμα από το βιβλίο του άξιου και ταλαντούχου δημοσιογράφου Γιώργου Τράγκα είναι ότι πρόκειται για μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Γιατί πως είναι δυνατό να δεχτεί ο αναγνώστης σαν αληθινή την παραδείσια εικόνα μιας ελληνικής φυλακής, όταν οι μισοί τουλάχιστον Έλληνες, στη διαδρομή του ενάμιση αιώνα "ελεύθερου βίου" έχουν διαβεί το κατώφλι κάθε κάτεργου, είτε αυτό ήταν φυλακή, κρατητήριο, ή ευαγές ίδρυμα τύπου ΕΣΑ και Μακρονήσου, και έχουν χαραγμένα στο πετσί τους τα πιο εφιαλτικά βιώματα;
Κι όμως το αποδεικτικό και φωτογραφικό υλικό που μας προσφέρει με το βιβλίο του ο Τράγκας, κάθε άλλο παρά την κόλαση παρουσιάζει. Στην κυριολεξία είναι η νησίδα ενός γήινου παράδεισου, που θα τον λαχταρούσαν πολλοί από τους "ελεύθερους" είλωτες της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, οι ξεσπιτωμένοι με "έξωση" από τις τρώγλες τους, οι συνταξιούχοι του ΤΕΒΕ και πόσοι ακόμη...
Πρόκειται, φυσικά, για τη "διαμονή" στις φυλακές Κορυδαλλού των απριλιανών δικτατόρων (δικτατορίσκων και βασανιστών), που έχουν καταδικαστεί από την ελληνική δικαιοσύνη σε θάνατο (και από τον κ. Καραμανλή σε ισόβια...). Στην πραγματικότητα, οι εκλαμπρότατοι κατάδικοι, που τους προσαγορεύουν "κύριε Πρόεδρε, "Κύριε Αρχηγέ" "Στρατηγέ μου" κ.λ.π. δεν είναι εγκάθειρκτοι φυλακών (και μάλιστα ελληνικών...). Είναι ένοικοι ενός ξενοδοχείου, καλής
μάλιστα κατηγορίας. Δεν τους λείπουν ούτε η θαλπωρή της χειμωνιάτικης θέρμανσης, ούτε τα μηχανήματα κλιματισμού για το καλοκαίρι. [...]