Εργατικό Διεθνές Δίκαιο

Η διαρκώς ενισχυόμενη στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης διεθνοποίηση των οικονομικών σχέσεων, των αγορών, του εμπορίου και των μεταφορών, με όχημα την τέταρτη ψηφιακή τεχνολογική επανάσταση και πρωταγωνιστές τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, έχει οδηγήσει σε σημαντική αύξηση των εργασιακών σχέσεων με στοιχεία αλλοδαπότητας. Η δυναμική αυτή σε συνδυασμό με την αργόσυρτη και σε σημαντικό βαθμό καθηλωμένη διαδικασία διεθνοποίησης του εργατικού δικαίου, οφειλόμενη και στο παραπαίον ευρωενωσιακό εγχείρημα, έχει ενισχύσει την σημασία και επικαιρότητα του εργατικού διεθνούς δικαίου. Στην έρευνα και μελέτη της δύσβατης και βασικά αχαρτογράφητης, ιδίως στο επίπεδο των συλλογικών σχέσεων εργασίας, αυτής περιοχής του εργατικού διεθνούς δικαίου στη χώρα μας είναι αφιερωμένο το νέο βιβλίο του ομότιμου καθηγητή του εργατικού δικαίου Δημήτρη Τραυλού – Τζανετάτου. Όπως παρατηρεί ο προλογίζων την έκδοση αυτή καθηγητής ιδιωτικού διεθνούς δικαίου Χαράλαμπος Παμπούκης, «πέραν του εντυπωσιακά επιδέξιου χειρισμού δυσχερών μεθοδολογικών ζητημάτων, από έναν μη ειδικό ιδιωτικοδιεθνολόγο, ο συγγραφέας, ιδίως στον τομέα του εργατικού διεθνούς δικαίου, αναδεικνύεται σε πρωτοπόρο ερευνητή στην ελληνική βιβλιογραφία».

Το παρόν βιβλίο, όπως άλλωστε υποδηλώνει και ο υπότιτλός του, δεν ακολουθεί τη δομή και τη συστηματική του εγχειριδίου. Ωστόσο, καίτοι συντίθεται από σειρά μελετών, ήδη δημοσιευμένων και νεωτέρων αδημοσίευτων, εμπλουτισμένο από μια μεθοδολογικά χρήσιμη εισαγωγή και συμπληρωμένο από μια συνοπτική αναφορά στη διεθνή δικαιοδοσία (Κανονισμός 1215/2011), συγκροτεί «ένα σχεδόν ολοκληρωμένο εργατικό διεθνές δίκαιο», που εμφανίζει μια οργανική ενότητα και διατρέχεται από τη θεμελιώδη λογική του εργατικού διεθνούς δικαίου. Θεμελιώδη ζητήματα, όπως η συμμετοχή των εργαζομένων στις επιχειρήσεις, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και οι απεργίες αποτελούν ιδιαιτέρως προσφιλή και δημιουργικά πεδία έρευνας του συγγραφέα. Άξια ιδιαίτερης έξαρσης και δεσπόζουσα στις αναλύσεις του συγγραφέα είναι η ανάδειξη ήδη από την 10ετία του 90 της σημασίας και του ρόλου των πολυεθνικών ομίλων επιχειρήσεων στην εργατικοδιεθνολογική προβληματική. Ωστόσο ιδιαίτερη επικαιρότητα έχουν και οι αναπτύξεις του συγγραφέα σχετικά με ζητήματα του ατομικού εργατικού διεθνούς δικαίου, όπως είναι οι μεταβιβάσεις επιχειρήσεων, οι ρήτρες μετασυμβατικής απαγόρευσης του ανταγωνισμού, οι διασυνοριακές αποσπάσεις εργαζομένων, ιδίως σε όμιλο επιχειρήσεων και ο δανεισμός εργαζομένων στους ομίλους επιχειρήσεων. Με δεδομένη δε την περιθωριακή διδασκαλία του επίμαχου γνωστικού αντικειμένου και την μη ευχερή πρόσβαση στην υφιστάμενη, περιορισμένη, άλλωστε, βιβλιογραφία, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη σημασία και περαιτέρω χειραφέτηση του εργατικού διεθνούς δικαίου από το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο, το βιβλίο αυτό μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο τόσο για τους φοιτητές όσο και για τους νομικούς, δικηγόρους, δικαστές, αλλά και ερευνητές.