Διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητα παιδιών και εφήβων

Συχνά η οικογένεια, οι εκπαιδευτικοί και οι φίλο αγανακτούν με ένα παιδί που εμφανίζει μια συχνή, ολική και έντονη υπερδραστηριότητα σημαντικά μεγαλύτερη απ' ότι ο μέσος όρος των παιδιών της ηλικίας του, χαμηλή αντοχή σε αποτυχία, μικρή διάρκεια προσοχής, αντικοινωνική συμπεριφορά, συναισθηματική διέγερση, διάσπαση προσοχής και παρορμητικότητα.

Αντίστοιχα τα ίδια αυτά παιδιά πιέζονται, αποθαρρύνονται και θυμώνουν με τους εαυτούς τους. Νιώθουν ότι διαφέρουν από τους άλλους και υποφέρουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση και έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό τους.

Αυτά τα παιδιά βρίσκονται σε επικινδυνότητα. Έχουν περισσότερες πιθανότητες από τ' άλλα παιδιά να παρουσιάσουν σχολικές ή μαθησιακές δυσκολίες, και προβλήματα κοινωνικο-συναισθηματικά.

Αν ένα παιδί είναι μεγαλύτερο από 7 ετών και έχει σοβαρές δυσκολίες στον αυτοέλεγχο και στη συγκέντρωση προσοχής συστήνεται να ελεγχθεί για τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα.

Τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της ΔΕΠ/Υ είναι: η ελλειμματική προσοχή, η υπερκινητικότητα και η παρορμητικότητα. Παρόλο που πολλά παιδιά ξεπερνούν τα κυρίαρχα συμπτώματα της ΔΕΠ/Υ στην εφηβεία, υπάρχουν όμως σχολικά και κοινωνικά προβλήματα αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα το πρόβλημα αυτό. Σε μερικές περιπτώσεις παιδιών τα συμπτώματα αυτά επιμένουν και κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής.

Επειδή το κάθε παιδί είναι μοναδικό στον τρόπο που μαθαίνει και συμπεριφέρεται, είναι σημαντικό να υπάρχει σταθερό και δομημένο περιβάλλον, ξεκάθαροι κανόνες και σταθερότητα στο σπίτι και στο σχολείο. Ακόμα το πρόγραμμα του παιδιού να είναι εξατομικευμένο και να καλύπτει απόλυτα τις ανάγκες του.