Rubrica

Η ποιητική συλλογή «rubrica» μιλάει για την Επανάσταση, τον Έρωτα και τον Άνθρωπο. Κοινό στοιχείο των τριών αυτών ενοτήτων αποτελεί η προδοσία. Πάνω στον άξονα προδοσία (αίτιο) – απώλεια (αποτέλεσμα), που αποτελεί και τη Λυδία λίθο ολόκληρης της συλλογής, κυριαρχεί ως μοτίβο το κόκκινο χρώμα. Εξάλλου rubrica = κόκκινη γη, νόμος με τον κόκκινο τίτλο (λατινικά).
Το κόκκινο χρώμα μας εισάγει στη θυσία (Επανάσταση), στο πάθος (Έρωτα) και στην ίδια τη ζωή (Άνθρωπος).
Κάθε ενότητα συνοδεύεται από έναν πίνακα ζωγραφικής. Από τη θεματική του πίνακα πηγάζει η κεντρική ιδέα των ποιημάτων. Έτσι, για την Επανάσταση έχει επιλεγεί ο πίνακας του Ζακ – Λουί Νταβίντ, ο θάνατος του Μαρά. Για τον Έρωτα ο πίνακας του Ρέμπραντ, Σαμψών και Δαλιδά. Ενώ για τον Άνθρωπο ο πίνακας του Ροθκο, Red on Maroon Mural.
Και αν η Επανάσταση προδόθηκε: [..] και εκείνα τα τρία δάχτυλα / Που το σταυρό σχημάτιζαν στο σώμα τους επάνω / θα γίνουν του Ιούδα.
Έρχεται η Σαρλότ Κορνταί στο τέλος της ενότητας να πάρει εκδίκηση, στο όνομα του ανώνυμου λαού από τους Επίορκους.
Και αν ο Έρωτας του Σαμψών προδόθηκε από τη Δαλιδά είναι για να μας θυμίζει πως: Το πιο τρυφερό άγγιγμα / Στο πρόσφερε το χέρι / Που, μια νύχτα, / Σε πρόδωσε. Θυμάσαι;
Και αν ο Άνθρωπος πρόδωσε και προδίδει καθημερινά τον εαυτό του είναι γιατί γίναμε: Ξένοι μέσα στο ίδιο μας το σώμα / Από τις επιθυμίες που κρύψαμε / Τις σκέψεις που φυλακίσαμε / [..] / Τα λόγια που – ποτέ – δεν είπαμε.