Ιστορίες του Aranero

Ποιος είναι ο επαναστάτης του 21ου αιώνα, ο Τσάβες; Αυτή είναι η ερώτηση στην οποία απαντάει αυτό το βιβλίο. Αφηγείται ο ίδιος ο Τσάβες σε αυτή τη συλλογή ιστοριών από τη ζωή του που συγκεντρώθηκε από τις εμφανίσεις του στη Βενεζουελανική τηλεόραση, όπου κάθε εβδομάδα εξηγούσε το όραμά του και τις αποφάσεις που έπαιρνε η Επαναστατική Κυβέρνηση της Βενεζουέλας.
Στη δύναμη αυτών των αφηγήσεων, συνέβαλε η ταπεινοφροσύνη του Τσάβες, η αγάπη του για τη γιαγιά του, τους γονείς του, τη γη και τον λαό του. Είναι ιστορίες ενός παιδιού που μεγαλώνει με πολύ ταπεινό εισόδημα αλλά περιβάλλεται από την τρυφερότητα και τα διδάγματα των μεγαλύτερών του.
Ο Τσάβες εμφανίστηκε σαν κεραυνός, στις ζωές όλων των Βενεζουελανών τα ξημερώματα της 4ης Φεβρουαρίου του 1992. Εξέπληξε, μπροστά στην τηλεόραση, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για το στρατιωτικό κίνημα που προσπάθησε να καταλάβει το Προεδρικό Μέγαρο την ίδια εκείνη μέρα. Δεν ήταν συνηθισμένο να αναλαμβάνει κάποιος την ευθύνη για πράγματα που είχαν πάει στραβά. Ανέλαβε την ευθύνη και κατέστησε σαφή τη δέσμευσή του λέγοντας ότι, «προς το παρόν», οι στόχοι δεν είχαν επιτευχθεί. Ο αγώνας του μόλις ξεκινούσε. Εκείνη η λάμψη του κεραυνού, φώτισε τη δυνατότητα στον λαό του να ονειρευτεί νέους δρόμους για τη Βενεζουέλα, μια χώρα που παρουσίαζε βαθύ κοινωνικό διχασμό και που κρατούσε εκατομμύρια πολίτες αποκλεισμένους από την πρόσβαση στην εκπαίδευση, τη σίτιση, την υγεία, τον ηλεκτρισμό και το πόσιμο νερό.
Με τον Τσάβες και με την αλληλεγγύη της Κούβας, δημιουργήθηκε ένα σύστημα υγείας που παρέχει εκτεταμένη φροντίδα στις φτωχές ζώνες. Η Βενεζουέλα κατάφερε να εξαλείψει τον αναλφαβητισμό, να πολλαπλασιάσει την πρόσβαση στην εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις περιοχές, όπως συνέβη με το πόσιμο νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα και τις τηλεφωνικές υπηρεσίες.
Ο Τσάβες έκανε περισσότερα, έκανε ορατή την ανάγκη και τη δυνατότητα να ανακτήσει το σοσιαλιστικό ιδεώδες ως τη μόνη δυνατή εναλλακτική στον καπιταλισμό.
Στην κληρονομιά του, υπάρχει η μόνιμη καταγγελία των αδικιών, της αδηφαγίας και του πολεμοκάπηλου κινδύνου του καπιταλισμού και της χειρότερης έκφρασής του, του ιμπεριαλισμού. Η διάδοση της φωνής του Τσάβες και ο διεθνής αντίκτυπός της, μπορεί να καταμετρηθεί στους μετασχηματισμούς που έλαβαν χώρα στη Βενεζουέλα, στο αποτύπωμά του στην ενότητα της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής και, δυστυχώς, στη μόνιμη επιθετικότητα που έχουν επιβάλει οι Ηνωμένες Πολιτείες κατά του λαού της Βενεζουέλας, στην οποία έπρεπε να απαντήσει υπό την καθοδήγηση του Προέδρου Νικολάς Μαδούρο, και η οποία έχει συμπεριλάβει απόπειρες πραξικοπημάτων, στρατιωτικές εισβολές, βίαιες εξεγέρσεις, μποϊκοτάζ της οικονομίας, κλοπή περιουσιακών στοιχείων της Βενεζουέλας στο εξωτερικό και οικονομικό αποκλεισμό επιχειρώντας να λιμοκτονήσει τη Βενεζουέλα.