Η ανεξαρτησία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης από το κράτος

το πρώτο μέρος της μελέτης αυτής αναλύεται η ρυθμιστική πολιτική του ελληνικού κράτους στο πεδίο των μέσων ενημέρωσης και ιδίως της δημόσιας και ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης με αποτύπωση της ακολουθούμενης πρακτικής, ώστε να καταδειχθεί η επικυριαρχία του κράτους στο πεδίο των μέσων ενημέρωσης και των ανεξαρτήτων αρχών και να προσδιοριστούν τα μέσα με τα οποία υλοποιείται η επικυριαρχία αυτή.

Στο δεύτερο μέρος αναλύονται το θεμέλιο, το περιεχόμενο και το πεδίο ισχύος της επιταγής ανεξαρτησίας της ραδιοτηλεόρασης από το κράτος με ανάλυση και των σχετικών εγγυήσεων που προκύπτουν από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το Ενωσιακό Δίκαιο.

Στο τρίτο μέρος αναπτύσσονται οι έννομες συνέπειες που συνάγονται από την επιταγή ανεξαρτησίας της ραδιοτηλεόρασης από το κράτος για τη ρύθμιση της ραδιοτηλεόρασης, την οργάνωση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και του αμέσου ελέγχου του κράτους και τις εγγυήσεις ανεξαρτησίας και τις αρμοδιότητες του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης.