Η απελευθέρωση

Κανένα κακό δεν έρχεται ποτέ απ’ έξω…
«Απελευθέρωση: εγκεφαλική κατάσταση κατά την οποία ένα υποκείμενο υπό την επήρεια παράλογων κι αφύσικων ψυχοσωματικών εξαναγκασμών οδηγείται με ηχηρό ή απολύτως σιωπηλό τρόπο στη σταδιακή ή ακαριαία απομάκρυνσή του από ένα άλλο υποκείμενο ή από μία πατρίδα ή από έναν εχθρό.»
Μια γιορτή, μια οικογένεια, ένας ξένος κι ένα τραπέζι. Συγκρούσεις, αποκαλύψεις, φιλοσοφίες, πόθοι, αναμνήσεις, ο έρωτας, το κακό… Στιγμές που οδηγούν σε απώλειες. Η επόμενη ημέρα θα είναι ημέρα απελευθέρωσης;
Το έργο τοποθετεί σ’ έναν τόπο χωρίς χρόνο τα μέλη μιας κλειστής κοινωνικής ομάδας, που αποτελούν μέρος της ευρύτερης, αφήνοντας τα να παλεύουν με τα στερεότυπα εγκλωβισμένα στις προσωπικές τους ιστορίες. Λιτά κι απέριττα, σπαραχτικά αβοήθητα... Κι όλα αυτά μέσα από κωμικοτραγικές καταστάσεις κι ένα καψουροτράγουδο που διέπει την ύπαρξή τους.

Σημείωμα συγγραφέα
Απελευθέρωση ίσως να είναι αυτό το πολύ πολύ απλό και την ίδια στιγμή το πολύ πολύ δύσκολο: η Στιγμή εκείνη που παύεις να φοβάσαι. Η Στιγμή που είσαι ενώπιος ενωπίω ολοκληρωτικά και απόλυτα και αποκλειστικά με τον Εαυτό σου και που οφείλεις να μην του κάνεις Απιστία και που εμπεδώνεις ότι δικαιούσαι να τον κάνεις ό,τι μα ό,τι γουστάρεις να τον κάνεις. Και δεν πα ν’ ακούγονται απ’ έξω τα πιο σιχαμένα συνθήματα… Γιατί ναι: «Κανένα κακό δεν έρχεται απ’ έξω», που λέει κι ο Θανάσης του έργου.