Η Ξεμυαλισμένη

Αν δεν τον έβρισκε στο εργαστήριό του, άφηνε κανένα γραμματάκι που ορκιζόταν του Ριαμπόβσκι πως αν ίσως και δεν πήγαινε στο σπίτι της εκείνη την μέρα θα δηλητηριαζόταν. Τον έπιανε ο φόβος εκείνον, πήγαινε κι απόμενε να δειπνήσει. Και χωρίς να στενοχωριέται που ο σύζυγος ήταν παρών, της μιλούσε χυδαία κι εκείνη του ανταποκρινόταν το ίδιο. Νοιώθανε πως είχανε γίνει βάρος ο ένας στον άλλο, πως ήταν σα δυο εχθροί και σα δυο τύραννοι κι αυτό τους εξερέθιζε. Και πάνω στο θυμό τους δε βλέπανε, πως η συμπεριφορά και των δυονών τους ήταν απρεπής και πως και ο Κοροστελιώφ ο ίδιος, με τα κοντά μαλλιά, τα καταλάβαινεν όλα. Μετά το δείπνο, ο Ριαμπόβσκι βιαζότανε να σηκωθεί να φύγει.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)