Τσιάρα, Ξανθή

Η Ξανθή Τσιάρα γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στα Δυτικά προάστια, από δύο γονείς που αγαπήθηκαν πολύ. Όμως η ζωή τα έφερε έτσι, που ενόσω ήταν ακόμη μικρή, οι γονείς της χώρισαν με ένα πολύ σκληρό διαζύγιο. Η μητέρα της ήταν βαριά άρρωστη και πέρασε ένα πολύ μεγάλο διάστημα ετών στα νοσοκομεία, μαζί της. Έτσι οδηγήθηκε αναγκαστικά, από το 2001, στην αγορά εργασίας. Το όνειρό της ήταν να γίνει παιδαγωγός ή συγγραφέας. Από μικρή είχε κλίση στο θέατρο, το χορό και τη συγγραφή. Οι καταστάσεις της οικογένειάς της, την οδήγησαν να σπουδάσει κάτι που δεν ήθελε αλλά έπρεπε. Σπούδαζε σε άλλη πόλη, διάβαζε, δούλευε και ταυτόχρονα φρόντιζε τη μητέρα της. Αμέσως μετά την αποφοίτησή της από το Λογιστικό τμήμα του Α.Τ.Ε.Ι. Χαλκίδας, το 2006, βρήκε μόνιμη δουλειά σε ένα περιβάλλον, που την αγάπησαν για την ποιότητα του τον χαρακτήρα και την εργατικότητά της. Από το 2007 μέχρι και σήμερα συμμετέχει σε σεμινάρια προσωπικής ανάπτυξης και αυτοβελτίωσης, τα οποία τη βοήθησαν να εξελιχθεί ως άνθρωπος. Η αγάπη της προς τους ανθρώπους, ειδικά τους πονεμένους, την οδήγησε από μικρή ηλικία (ή μέχρι την παρούσα χρονική στιγμή) να είναι ενεργή στο φιλανθρωπικό έργο και σε παροχή βοήθειας, με κάθε ευκαιρία, σε μικρούς και μεγάλους. Το 2017 γνώρισε τον άντρα της ζωής της και το 2019 παντρεύτηκε. Μετά από αλλεπάλληλες προσπάθειες και πολλές δυσκολίες, κατάφερε το 2022 να μείνει έγκυος και να γεννήσει ένα υπέροχο κοριτσάκι, που όμως δεν ευτύχησε να το πάρει σπίτι, γνωρίζοντας έτσι το σκληρό και απάνθρωπο πρόσωπο της νεογνικής απώλειας. Ειδικά μετά την απώλεια του μωρού της, έχει ενεργό δράση σε ομάδες που κάνουν φιλανθρωπικό έργο για την υπογονιμότητα, τη νεογνική απώλεια αλλά και το “ταμπού” της εξωσωματικής. Για τη στήριξη και την προσφορά της στο έργο αυτό, μίλησε σε ραδιοφωνική εκπομπή, συμμετείχε σε διαφήμιση κοινωνικού σκοπού και έλαβε μέρος ως ομιλήτρια σε Συνέδριο. Σήμερα, στα 39 της χρόνια, ζει και εργάζεται στην Αθήνα και έχει διεκδικήσει το όνειρό της, που ήταν και είναι η συγγραφή. Έχει ξεκινήσει Σεμινάρια Γραφής Παραμυθιού και πλέον γράφει τα δικά της παραμύθια, ώστε να δώσει στη μεγάλη αγάπη της που είναι τα παιδιά, να καταλάβουν έννοιες και αξίες της ζωής. Θέλει να βλέπει τους ανθρώπους να εξελίσσονται, να αλλάζουν και να γίνονται η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους. Να μετατρέπουν τον πόνο τους σε δύναμη.