Οι αιτίες και οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης

[...] Αίτια της κρίσης:
- Η βασική αιτία της κρίσης εντοπίζεται στην ανατροπή της ισορροπίας μεταξύ της παραγωγής και της κατανάλωσης.
- Η παραγωγή -και κυρίως οι δυνατότητες της παραγωγής- υπερβαίνουν την "κοινωνική αγοραστική δύναμη".
- Δηλαδή υπάρχει υπερπροσφορά προϊόντων που οι αγοραστές από την πλευρά τους δεν μπορούν να καλύψουν. Αυτό συμβαίνει όχι γιατί έχουν ικανοποιηθεί όλες οι ανάγκες αλλά γιατί οι καταναλωτές δεν διαθέτουν το απαραίτητο εισόδημα.

Με άλλα λόγια η υπερπαραγωγή δεν είναι "απόλυτη" αλλά "σχετική" ως προς την αγοραστική δύναμη.
Οι λόγοι που προκαλούν την διάσταση μεταξύ της παραγωγής και της αγοραστικής δύναμης είναι οι ακόλουθοι:
1) Αναρχία της παραγωγής. Κάθε επιχείρηση προσπαθεί να αυξήσει στο μέγιστο δυνατό σημείο την παραγωγή και τις πωλήσεις της.
2) Τα εισοδήματα δεν ακολουθούν πάντα ούτε την κίνηση των τιμών ούτε την κίνηση της παραγωγής.
3) Τέλος, ακόμη και στην περίπτωση που το πραγματικό εισόδημα ακολουθεί τους δείκτες της παραγωγής ή των τιμών θα πρέπει να λάβουμε υπόψη την άνιση κατανομή του ανάμεσα στα κέρδη και τους μισθούς δηλαδή ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις. Έτσι η κατανάλωση της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού αστικού και αγροτικού περιορίζεται λόγω του χαμηλού επιπέδου των εισοδημάτων τους.

Εκδήλωση της... χαοτικής κρίσης.
- Η κρίση ξεσπάει αρχικά στην σφαίρα της κυκλοφορίας του χρήματος με κύριο χαρακτηριστικό το χρηματιστηριακό κραχ και τις τραπεζικές πτωχεύσεις. Στην συνέχεια η κρίση μεταφέρεται στον εμπορικό τομέα και στο τέλος κτυπάει την βιομηχανία με αποτέλεσμα το κλείσιμο των εργοστασίων και την εμφάνιση της ανεργίας.
- Η εμφάνιση της κρίσης στην σφαίρα της κυκλοφορίας του χρήματος οφείλεται στα φαινόμενα της χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας που επιφέρουν ανεξέλεγκτες και τεχνητές αυξήσεις στις τιμές των αξιών που στο τέλος καταλήγουν στην βίαιη και απότομη πτώση τους (κραχ).
- Στην πραγματικότητα όμως πριν από την χρηματιστηριακή κρίση εμφανίζονται τα πρώτα φαινόμενα οικονομικής δυσπραγίας όπως είναι η πτώση των τιμών χονδρικής πώλησης η μείωση των κερδών των επιχειρήσεων και η επιβράδυνση της βιομηχανικής ανάπτυξης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα κρίσεων νέου τύπου είναι αυτές του 1873 (Μεγάλη Ύφεση 1873-1895), και του 1929.

Οι συνέπειες της κρίσης:
- Οπως γράφτηκε στον Τύπο (13-4-2011) ο διεθνής οίκος αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Standard & Poor’s εκτιμά ότι οι πιθανότητες να αναδιαρθρώσει η Ελλάδα το χρέος της είναι περίπου μία στις τρεις, όπως δήλωσε στην γερμανική "Die Ziet" στέλεχός του.

Μία σαφέστερη εικόνα για το πώς βλέπουν οι αναλυτές της "Standard & Poor’s" την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας έδωσε ο Moritz Kraemer , επικεφαλής του τμήματος ανάλυσης για το χρέος των χωρών της ΕΕ, με δηλώσεις του στον γερμανικό Τύπο. Ο αναλυτής της S&P εκτιμά ότι οι πιθανότητες η Ελλάδα να προχωρήσει σε γενική αναδιάρθρωση του χρέους της είναι περίπου μία στις τρεις. -Το μέγεθος του "κουρέματος" του χρέους, για να είναι αποτελεσματική μία τέτοια κίνηση, θα πρέπει να κυμανθεί από το 50% ως και το 70% της συνολικής οφειλής προς τους πιστωτές της Ελλάδας, κατά τον ίδιο.

Ο κ.Kraemer εκτίμησε ότι μπορεί η ΕΕ να εξετάσει αρχικά νέα ελάφρυνση, με επιμήκυνση της αποπληρωμής και μείωση του επιτοκίου. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα έχει μικρή σημασία, αν οδηγήσει σε μειώσεις από το 160% στο 130% του ελληνικού ΑΕΠ.
- Πολλές και ποικίλες τέτοιες αναλύσεις είναι καταιγιστικές και συνεχείς προκειμένου οι γνωστοί διεθνείς αισχροκεδείς κερδοσκόποι πάντα να κερδίζουν. [...]

(απόσπασμα από το βιβλίο)